ราชันย์จอมโจรปล้นสุสาน

อ่านนิยายออนไลน์ ฟรี ได้ที่ Novelza เรื่อง ราชันย์จอมโจรปล้นสุสาน

---

บทนำ

สุสานของเทพเจ้าได้อุบัติขึ้นบนโลก!

ผู้คนที่สามารถรวบรวมโบราณวัตถุภายในสุสานเหล่านี้ได้ ย่อมสามารถใช้ความสามารถของวีรบุรุษแห่งตำนานพร้อมกับได้รับความมั่งคั่งและพลังอำนาจ

กระนั้นนักปล้นสุสานที่ไม่มีใครรู้จักคนหนึ่งได้เริ่มปล้นโบราณวัตถุและปรากฏตัวขึ้น

เขาเป็นที่รู้จักในนาม ราชันย์จอมโจรปล้นสุสาน

“แม่งเอ้ย! นี่เกือบทำให้ฉันแทบบ้า ไอ้บ้านั่นชิงทุกอย่างจากที่นี่ไปหมดเลย!”

อะไรที่เป็นของนายก็คือของฉัน และอะไรที่เป็นของฉันก็ชัดว่ามันเป็นของฉันเช่นกัน

นักปล้นสุสานที่ฟื้นคืนขึ้นจากความตายครั้งอดีต กำลังจะเริ่มไล่เก็บโบราณวัตถุทุกสุสานในโลกแล้ว!

 

เรื่องย่อ

ไอ้เศษสวะ

นั้นคือสิ่งที่จูฮอนได้ยินมาเกือบสิบปี

“พี่ชาย โลกนี้มันช่างห่วยแตกสิ้นดี”

น้องสาวมักจะพูดอย่างนั้นเสมอแล้วถอนหายใจ แน่นอน เขารู้ว่าทำไม

มันเป็นเพราะไอ้สุสานบ้าบอพวกนี้

สุสานประหลาดอุบัติขึ้นบนโลกเมื่อ 15 ปีก่อน เริ่มต้นที่ปี 2025

เทวตำนาน บุคคลทางประวัติศาสตร์ผู้ยิ่งใหญ่ เรื่องเล่าต่าง ๆ นิทานที่ถูกเล่าขานและนวนิยายยอดนิยม

พวกเขาเคยพูดอะไรบางอย่างถึงเรื่องราวที่ผู้คนจำได้ว่าเคยมีพลังอำนาจเมื่อนานมาแล้ว สิ่งเหล่านี้กลับกลายเป็นสุสานและเริ่มปรากฎขึ้นบนโลก

ปัญหาก็คือโบราณวัตถุบ้าบอพวกนี้มากจากสุสาน

โบราณวัตถุนำพาสิ่งใหม่ ๆ ความมั่งคั่งซึ่งทำให้ทุกคนเพิ่มสถานภาพตัวเองได้

และนั่นคือสิ่งที่ทำให้โลกเปลี่ยนแปลง

ผู้คนเลื่อนขั้นตัวเองโดยใช้ความสามารถของของวีรบุรุษผ่านโบราณวัตถุ

มันเป็นโลกที่ขนาดมังกรยังสามารถโผล่ขึ้นมาจากช่องแคบได้

ถึงกระนั้นมันก็กินเวลาสักชั่วครู่

มันยังคงอยู่ต่อไปตราบเท่าที่ยังเหลือโบราณวัตถุดี ๆ อยู่บนโลก

เป็นเวลา 15 ปีแล้ว

จูฮอนเป็นชายหนุ่มที่คิดว่าเวลาเป็นเหมือนฝันร้ายมากกว่าใคร ๆ และนั่นคือวิธีที่โลกเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิงในเวลาเพียง 15 ปี

หายนะของชนชั้นกลาง โลกถูกแบ่งแยกออกเป็นสองส่วนคือ 1% และ 99%

นี่เป็นความแตกต่างระหว่างคนชั้นสูงที่มีโบราณวัตถุไว้ในครอบครองและคนธรรมดา

ผู้ที่ถือครองโบราณวัตถุกลายเป็นมหาเศรษฐีที่ร่ำรวย แม้กระทั่งรัฐบาลก็ไม่สามารถเพิกเฉยและเปลี่ยนโครงสร้างทางสังคมเพื่อประโยชน์ส่วนตัวได้ ส่วนผู้คนที่ไม่ได้ถือครองต้องกลับกลายเป็นทาสที่ทุกข์ทรมานและยากจน

วิธีเดียวที่จะหนีจากความยากจนได้คือการทำงานให้กับผู้ถือครอง

จูฮอนก็เป็นหนึ่งในทาสพวกนี้ แต่ถึงกระนั้นมันก็จะสิ้นสุดลงวันนี้

“แม่งเอ้ย ไอ้สารเลวนั้น!”

จูฮอนไอพร้อมกับกระอักเลือดขณะที่เขาโกรธและถูกหักหลัง

ใช่ จูฮอนกำลังจะตาย ทั้งหมดเป็นเพราะหัวหน้าของเขา ประธานควอน

จูฮอน ซึ่งเป็นมือขวาของประธานควอนมากว่าสิบปีถูกตัดหางปล่อยวัด ทั้งหมดนี้คือเหตุผลโง่ ๆ ในการกำจัดหายนะที่อาจเกิดขึ้นในอนาคต

“อ้า ควอนแทจูน ไอ้แก่บ้านั้น!”

ประธานควอนที่ครอบครองโบราณวัตถุระดับเทพเจ้านั้นถือเป็นหนึ่งในผู้ถือครอง ถึงกระนั้นเขาต้องการที่จะเป็นผู้ครอบครองโบราณวัตถุทั้งหมดเพียงคนเดียว

นั่นคือสาเหตุที่เขาเข้าหาจูฮอน ประธานควอนผู้ซึ่งอิจฉาพรสวรรค์ของจูฮอนได้ยื่นข้อเสนอให้แก่เขา

เขาบอกกับจูฮอนว่าจะจ่ายเงินก้อนโตหากทำงานให้ และยังบอกว่าจะใช้โบราณวัตถุระดับเทพเจ้าเพื่อรักษาจูฮอนและคนในครอบครัวจากความเจ็บป่วย

จูฮอนจึงยอมทำทุกอย่างเพื่อเหตุผลนั้น

ลักลอบขนสินค้า เป็นโจร เป็นสายลัย เขาเป็นมือและเท้าของประธานควอนที่คอยทำเรื่องสกปรกทุกอย่าง ทั้งยังทำให้ชีวิตของเขาตกอยู่ในอันตราย แต่ถึงกระนั้นเขาก็ไม่มีความรู้สึกหวาดหวั่นที่เป็นต้องมาเป็นโล่ให้ประธานควอนเลย

และนั่นเป็นวิธีเดียวที่จะอยู่รอดในสังคมที่ผู้ถือครองสามารถเปลี่ยนแปลงทุกอย่างได้เพื่อผลประโยชน์

สิ่งที่จูฮอนทำบ่อยที่สุดคือ “การขุดค้นหาวัตถุโบราณ”

หรือเรียกได้อีกอย่างว่า การปล้นสุสาน

ประธานควอนมอบหมายให้จูฮอนไปทำภารกิจปล้นสุสาน โดยปล้นวัตถุโบราณแบบผิดกฎหมายเสียมากกว่าที่ถูกกฎหมาย

เหตุผลนี้เป็นไปได้ก็เพราะความสามารถของจูฮอน

มันต้องยังคงมีวัตถุโบราณของนักโบราณคดีที่ยังไม่ถูกค้นพบอยู่

วัตถุโบราณที่จูฮอนพบในขณะเสี่ยงชีวิตทำให้เขามีทักษะด้านโบราณคดีขั้นสูง ด้วยเหตุนี้ จูฮอนจึงสามารถเป็นผู้นำของทีมปล้นสุสานของประธานควอนได้

เขาใช้เวลาหลายปีในการทำเช่นนั้น

จูฮอนปล้นโบราณวัตถุมามากมายและทำให้ประธานควอนได้ขึ้นเป็นราชันย์ จูฮอนได้นำทีมปล้นสุสานไปจู่โจมคู่ต่อสู้ของประธานควอน และเอาชนะด้วยความแข็งแกร่งที่ล้นเหลือ

ผู้คนเย้ยหยันจูฮอนเพราะว่าเขาเป็นเหมือนทาสไร้ค่าที่เอาแต่คอยเกาะชายผู้มีอำนาจ แต่ทว่าจูฮอนก็เอาแต่ทำงานต่อไป

เขาต้องการเงิน ประธานควอนเป็นคนเดียวที่มีโบราณวัตถุที่สามารถรักษาครอบครัวและตัวเขาเองได้ นั่นคือเหตุผลที่จูฮอนเชื่อใจประธานควอนและยอมทำทุกอย่าง

แต่สำหรับหรับผลที่เกิดขึ้นนี้…

“ไอ้แก่เวรนั่น! หลังจากที่พวกเราช่วยให้มันมีอำนาจขนาดนั้นแต่มันกลับกลัวพวกเรา!”

งูตัวใหญ่คืบคลานไปมาพร้อมกับพุ่งจู่โจมร่างของจูฮอน

ลูกทีมที่จงรักภักดีของเขาตอนนี้กลับกลายเป็นอาหารงูไปเสียแล้ว

เขาไม่มีทางรู้ว่าสุสานนี้เป็นของใคร ประธานควอนเป็นคนที่ได้พบสุสานระดับสูงที่ยังไม่ถูกตรวจสอบนี้ กระนั้นสิ่งที่เขารู้แน่นอนก็คือนี่จะกลายเป็นหลุมฝังศพของเขาเช่นกัน

จูฮอนเริ่มหัวเราะออกมาเหมือนคนบ้าหลังจากคิดเช่นนั้น

“ไอ้สารเลวนั้น มาดูกันว่าต่อจากนี้ฉันจะเชื่อใจไอ้สารเลวคนไหนที่มีโบราณวัตถุได้หรือเปล่า!”

แม้เขาจะพูดออกมาแบบนั้น แต่เขาก็โกรธและทรมานอย่างมากจากการถูกหักหลังและความคุมแค้น

“ฉันจะกลายเป็นวิญญาณชั่วร้าย ไปตามทำลายชีวิตไอ้สารเลวนั่นให้สิ้นซาก!”

จากนั้นจูฮอนก็ได้ยินเสียงที่ไม่คาดคิดหลังจากเสียงร้องของเขาดังสะท้อนไปทั่ววงกต

[เจ้านี่มันขี้โวยวายชะมัดเลย]

จูฮอนหัวเราะเยาะใส่เสียงนั้นทันทีที่ได้ยิน

“ขอโทษละกัน แต่ฉันไม่ได้วางแผนที่จะมาตายแบบเงียบ ๆ หรอก”

[โอ้ เจ้าได้ยินเสียงของข้าด้วยรึ?]

มันเป็นเสียงที่ดูเจ้าเล่ห์จนทำให้จูฮอนหัวเราะไม่ออก

“คิดว่านี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ยินเสียงโบราณวัตถุแบบแกเหรอ”

[คนอย่างเจ้าช่างน่าสนใจยิ่งนัก]

“สนใจบ้าบออะไรกัน ก็ไม่รู้หรอกนะว่าแกเป็นเทพมาจากไหน แต่ช่วยฉันออกไปจากที่นี่ขณะที่ฉันกำลังพูดดี ๆ กับแกหน่อยเถอะ”

[แกคิดจริงหรือว่าสภาพแบบนั้นจะรอดไปได้?]

จูฮอนไอกระอักเลือดออกมา พร้อมกับใบหน้าที่ซีดเซียว มันเป็นอะไรที่ชัดเจน ไม่มีอะไรอยู่ที่ช่วงล่างของร่างกายเขาเลย

ทั้งหมดที่เขาเห็นก็คือเลือดที่กำลังไหลไปตามทาง แต่น่าตกใจที่ว่าเขายังไม่ตกใจจนหมดสติไปเสียก่อน

เสียงนั้นเริ่มเย้ยหยันจูฮอนในขณะที่เขากำลังจะตาย

[หัวขโมยที่หิวกระหายสมบัติของเทพเจ้า บุกเข้ามาโดยไม่มีความกลัว นี่คือจุดจบของคนโง่อย่างเจ้า]

จูฮอนรู้ว่าเขากำลังจะตาย แต่กระนั้นเขาก็กำลังยิ้มอยู่

“หุบปากแล้วปล่อยฉันไปเดี๋ยวนี้”

[ถึงเจ้าจะมีพรสวรรค์ที่เป็นเลิศ แต่ดูเหมือนกับว่าเจ้าไม่สามารถใช้ศักยภาพพวกนั้นได้อย่างเต็มที่ ต้องทนทุกข์ทรมานเพียงเพราะเจ้าอยู่ผิดที่ผิดเวลา]

จูฮอนรู้สึกกระเทือนอารมณ์หลังจากนั้นก็ทำหน้าเยาะเย้ย

“แกมันไอ้โง่ แกคิดว่าคนอย่างฉันจะอยาก…”

เขาพยายามที่จะบอกว่าเขาไม่อยากจะมีชีวิตแบบนี้ แต่ถึงกระนั้นเขาก็พูดได้ไม่จบประโยค

เป็นเพราะเขาเริ่มโกรธที่คิดถึงเรื่องของประธานควอนและการเปลี่ยนแปลงทางสังคมที่บังคับให้เขาต้องใช้ชีวิตเช่นนี้

“แม่งเอ้ย… ไอแก่ควอนนั้น มันก็แค่โชคดีที่เจอกับโบราณวัตถุระดับเทพเจ้าก่อนคนอื่น”

[ฮ่า ๆ]

สิ่งนั้นหัวเราะเยาะเย้ยอีกครั้งหลังจากได้ยิน ฟังดูเหมือนกับเสียงของชายชราผู้น่ากลัว

[ถ้าจะปล่อยให้เจ้าตายไปแบบนี้ก็น่าเสียดายอยู่]

จูฮอนกรีดร้องขึ้นมา แสงไฟส่องแสงวาบขึ้นมาในทันทีและทุกอย่างก็เปลี่ยนเป็นสีขาว

จูฮอนเห็นบางสิ่งอย่างปรากฏขึ้นมาจากผนัง

มันเป็นสิ่งที่แม้แต่คนที่เคยเห็นโบราณวัตถุมามากมายอย่างเขา ไม่เคยเห็นมาก่อน

ยิ่งไปกว่านั้น มันเป็นสิ่งที่เหมือนทำให้ทุกคนบนโลกมีความสุขอย่างยิ่ง

โบราณวัตถุระดับวีรบุรุษ? โบราณวัตถุระดับเทพเจ้างั้นเหรอ?

ไม่สิ ไม่ใช่เลยทั้งคู่

แล้วมันเป็นอะไรล่ะ?

จูฮอนเห็นภาพอีกาในแสงไฟวูบวาบนั้น

[ข้าจะมอบโอกาสให้เจ้า ที่จะครอบครองบังลังก์แห่งราชันย์]

นั่นคือสิ่งสุดท้ายที่จูฮอนได้ยินก่อนที่จะหมดสติ

 

“ราชันย์บ้าบออะไรกัน”

จูฮอนบ่นพึมพำกับตัวเองขณะที่กำลังขยับขา เขารู้ตัวดีว่าเขาไม่มีขา แต่มันก็เหมือนจะมีบางอย่างตอบสนองอยู่

ถึงอย่างนั้นก็เถอะ..

‘เอ๋?’

มันขยับได้ เขารู้สึกถึงขาของตัวเองทั้ง ๆ ที่มันไม่ควรมีอยู่ตรงนั้น จูฮอนตกใจมากและกระโดดขึ้นเก้าอี้ แต่ถึงกระนั้นมันก็ช่วยไม่ได้ เขาตกใจสุดขีดหลังจากกระโดดขึ้นเก้าอี้

มีสายตาที่น่ากลัวจองมองเขาอยู่

“นี่นายพล่ามอะไรอยู่ได้?”

จูฮอนกระพริบตาสองสามครั้งแล้วมองไปรอบ ๆ แทนที่จะตอบกลับ

เขาดูเหมือนจะอยู่ที่สถานีตำรวจ

คนอื่น ๆ ที่กำลังถูกสอบสวนในสถานีจ้องมองไปที่จูฮอนก่อนที่จะก้มศีรษะลงอีกครั้ง

จูฮอนยืนสับสนอยู่ครู่หนึ่ง

บางอย่างดูแปลกไป

เจ้าหน้าที่ที่อยู่หน้าเขาเริ่มทุบโต๊ะด้วยความโกรธ

“นี่ ฉันขอรหัสประจำตัวของนายนานแล้วนะ นายไม่มีหรอ? นายไม่พูดอะไรเลยตั้งแต่มาถึงที่นี่ นี่นายจะไม่พูดอะไรเลยหรอ? นายคิดว่าพวกเรามีเวลากันทั้งวันรึไงกัน?”

‘ไม่สิ ลืมเรื่องที่จะไม่พูดไปได้เลย’

‘ฉันต้องรู้ว่ามันเกิดบ้าอะไรขึ้นเพื่อที่จะตอบ’

เขาเคยอยู่ในสุสาน และกำลังจะกลายเป็นอาหารงู แต่ถึงกระนั้นทำไมเขาถึงปรากฎตัวในสถานีตำรวจล่ะ?

‘นี่มันเป็นเล่ห์กลของไอ้เจ้าอีกานั่นงั้นหรอ?’

จูฮอนทำหน้านิ่วคิ้วขมวดและนั่งลง เขากำลังนึกถึงเขาวงกตเป็นครั้งสุดท้ายขณะที่เขากำลังจะตาย

‘เขาต้องการที่จะทำอะไร? ลงโทษที่เราที่เข้าไปปล้นสุสานงั้นเหรอ?’

เจ้าหน้าที่ที่นั่งอยู่ตรงข้ามเขาเริ่มบ่น

“เฮ้ออ พวกเราเบื่อมากนะที่จะต้องมาทำอะไรแบบนี้ในวันแรกของปี 2025 เนี่ย เข้าใจไหม? นายช่วยให้ความร่วมมือหน่อยได้ไหม พวกเราจะได้กลับบ้านซักที?”

จูฮอนอดไม่ได้ที่จะตั้งคำถามหลังจากได้ยินเช่นนั้น มันเหมือนกับว่าเขาได้ยินในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้

‘เดี๋ยวนะ เขาพูดว่าปี 2025 งั้นเหรอ?’

เขามองไปรอบ ๆ ห้องอย่างรวดเร็ว

นั่นคือสิ่งที่เขาเห็น

ปฏิทินบนกำแพงมีวันที่บอกอยู่

[1 มกราคม 2025]

นี่มัน 15 ปีที่แล้วตอนที่เขาอายุ 23 ปี เป็นช่วงเวลาก่อนหน้าที่สุสานจะปรากฏขึ้น!

จูฮอนรู้สึกหนาวสั่นหลังจากคิดออก เขาได้ยินไม่ผิดหรอก มันคือวันนี้จริง ๆ!

‘สุดยอดเลย นี่ก็หมายความว่าโบราณวัตถุระดับพระเจ้ายังอยู่ในสุสานสินะ!’

การจับจ้องของจูฮอนเปลี่ยนเป็นความหิวกระหายเมื่อคิดถึงข้อเท็จจริงนี้

‘ถ้างั้น เราก็ไล่เก็บโบราณวัตถุพวกนั้นได้หมดสินะ’

เขายังมีความรู้และประสบการณ์ก่อนหน้านี้อยู่ นอกจากนี้เขายังไม่ป่วยด้วย ตอนนี้เขาก็ไม่มีอะไรที่เกี่ยวข้องกับประธานควอนเช่นกัน นั่นหมายความว่าเขาสามารถเริ่มต้นใหม่ได้

แต่ถึงกระนั้นความหวังนั้นก็ถูกทำลายลงในไม่ช้า

มันเป็นเพราะว่าเขายังไม่มีพรสวรรค์

มันไม่สำคัญว่าโบราณวัตถุทั้งหมดยังอยู่ที่บ้านหรือไม่

สุสานที่เขาเจอกับโบราณวัตถุยังจะคงไม่ปรากฎในอีก 5 ปีนับจากนี้ ตอนนี้เขาก็เป็นแค่คนธรรมดา

‘แม้ว่าเราจะมีความรู้มากมายเกี่ยวกับโบราณวัตถุพวกนั้น แต่ฉันยังไม่มีพรสวรรค์ในการปล้นสุสาน…’

จูฮอนนั่งลงพร้อมกับแสดงสีหน้าหงุดหงิดหลังจากตระหนักถึงความจริงข้อนั้น

‘บ้าเอ้ย นี่เราตื่นเต้นกับอะไรอยู่เนี่ย’

มันต้องเป็นอีกาตัวนั้นแน่ ๆ ที่เล่นเล่ห์กลอุบายกับจูฮอน

เขาเป็นหัวขโมยที่รู้ว่าสมบัติอยู่ที่ไหน ถึงกระนั้นก็ไม่มีทางที่จะได้มา ซึ่งมันเป็นเรื่องที่ใครก็สามารถเยาะเย้ยเขาได้

‘เขาต้องการให้เราใช้ชีวิตที่น่าเศร้าอีกซ้ำไปซ้ำมางั้นเหรอ?’

จากนั้น ดวงตาของจูฮอนพลันเบิกกว้างพร้อมเดาะลิ้น

เป็นเพราะเขาเห็นเงาสะท้อนผ่านกระจกบนโต๊ะ เขาจ้องมองไปที่ข้อความแปลก ๆ

---

และยังมี  นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์ อีกหลายเรื่องที่รอให้คุณอ่านที่ novelza.com