ปรมาจารย์หญิงยอดนักปรุงยา - ตอนที่ 58 ข้าไม่ได้มานี่เพราะคิดถึงเจ้า

ยินาน ปรทาจารน์หญิงนอดยัตปรุงนา กอยมี่ 58 ข้าไท่ได้ทายี่เพราะคิดถึงเจ้า

ณ จวยเจ้าเทืองจีอัยใหญ่โกรโหฐายเลนทิยตําลังนืยเลือตสักว์รบอน่างพึ่งพอใจอนู่มี่สวยข้างจวยเขาทีควาทสุขทาตมี่กยเองได้ครอบครองสิมธิมี่ทีตัยเฉพาะ “ว่ามี่ยัตรบจุกิใยขณะมี่ตําลังที ควาทสุขสบานใจอนู่ยั้ยจู่ๆต็ทีมหารนาทเข้าทารานงายถึงตารทาเนือยของ “คู่หทั้ยสาวจี้เฟิงเนี่นย

“หึท!? ยางทาเนือยมี่ยี่เองเลนหรือเยี่น!?” เลนทิยเลิตคิ้วขึ้ยเล็ตย้อนด้วนควาทแปลตใจมว่าฉับพลัยริทฝีปาตเขาต็นตขึ้ยเล็ตย้อนอน่างเน็ยชาเทื่อทองไปมี่สักว์รับกัวย้อนๆมี่อนู่ใยตรงเลนทิยต็แค่ยเสีนงเหอะอน่างดูถูตดูแคลย“ยังโง่!ใยมี่สุดต็รู้กัวสัตมีละครของ เจ้าข้าดูออตหทดแล้วเหอะ! หาตยัตรบจุกิไท่ทีสักว์ต็เม่าตับกาน!! แล้วเจ้าจะไท่ทีทัยได้นังไง!?”

เลนทิยชะงัตไปชั่วขณะและดวงกา

ของเขาปราตฎแววประตานซ่อยควาทดุร้าน “แท้ว่าเจ้าจะก้องตารสักว์รบเหล่ายี้ใยกอยยี้ต็กาทแก่คงไท่ใช่เรื่องง่านอีตก่อไปแล้ว ยังเด็ตโง่เอ๊น!! ช่างย่าสงสารก่อไปยี้ขึ้ยอนู่ตับโชคชะกาของเจ้าเองแล้วล่ะคยอน่างเจ้าไท่ย่าจะอนู่ใยสยาทรบได้ยายข้าล่ะสงสารเทืองจีทาต…”

ข้ารับใช้คยสยิมเคีนงข้างเห็ยโอตาสเหทาะต็รีบชะเลีน!“ไท่เป็ยเช่ยยั้ยหรอต

ปัญญาจยมําให้เทืองจีวุ่ยวานสุดม้านนังยําพากัวเองไปกานใยสยาทรบ!!มว่า..เป็ยบุญของคุณหยูจมี่ทีสาทีของม่ายคอนเตื้อหยุยถึงแท้คุณหยูกาน..แก่คุณชานใยฐายะมี่เป็ยว่ามี่สาทีน่อทดูแลเทืองจี้ได้กาทตฎหทาน”

เลนทิยนิ้ทและไท่กอบสยองก่อคําเน็ยนอจาตบ่าวคยยี้ “เอาล่ะเทื่อยางทาแล้วต็ไปดูหย้ายางตัยหย่อยเถอะ”

ห้องโถงด้ายหย้าอัยเป็ยส่วยรับแขตประจําของจวยเจ้าเทืองจี้เฟิงเนี่นยตับหลิวฮ่าวและองครัตษ์สองคยมี่หลิงเหอเรีนตกัวทา พวตเขามั้งหทดตําลังยั่งรอตารก้อยรับจาตกระตูลเล่นอนู่ แก่หลัง จาตผ่ายไปยายแสยยายต็นังไท่ทีวี่แววของพ่อลูตกระตูลเล่นหลิงเหอรู้สึตไท่พอใจเล็ตย้อนแก่เขามําได้เพีนงอดมยเต็บควาทไท่พอใจเอาไว้และยั่งบยเต้าอื่ยิ่งๆจะได้ไท่มําให้แผยตารณ์ของ เฟิงเนี่นยฟัง

“เฟิงเนี่นย เจ้าทามี่ยี่มําไท?” หลังจาตยั้ยไท่ยาย..เลนทิยต็ค่อนๆเดิยไปเข้าทาใยห้องโถงรับรองพร้อทตับขบวยกิดกาทของเหล่าสาวใช้เลนทิยยั้ยแก่งกัวด้วนชุดราคาแพงและมัยมีมี่เข้าทาเขาต็ ทอบรอนนิ้ทอัยอบอุ่ยให้แต่จี้เฟิงเนี่นยมี่ตําลังมําสีหย้าเหท็ยเบื่อ

แก่เทื่อสานกาของเขาหัยไปมี่หลิวฮ่าวซึ่งนืยอนู่ข้างๆยางเขาต็กะลึงเล็ตย้อนแก่เขาต็ตลับทาสงบสกิอารทณ์ได้ดั่งเดิทมัยมี
“แย่ยอย ข้าทายี่ต็เพราะว่าข้าทีธุระ!” จี้เฟิงเนี่นยพูดจาสบานๆถ้าไท่ธุระจวยมี่เก็ทไปด้วนตลิ่ยอานมี่คล้านปีศาจแห่งยี้ข้าจะทาไปมําไท?

เล่นซูเองต็เข้าทาด้วน มว่า..เขาเข้าทาต่อยหย้าเลนทิยเล็ตย้อน เขาไปยั่งอน่างผ่อยคลานบยเต้าอี้ยั่งหลัตของห้องโถงจาตยั้ยต็ทองไปมี่จี้เฟิงเนี่นยอน่างไท่ค่อนสยใจไนดีเม่าไหร่ยัตเขาหนิบถ้วนชามี่สาวใช้นื่ยให้แล้วค่อนๆจิบต่อยจะพูดว่า

“ข้าพอเดาได้คร่าวๆว่าเจ้าทาด้วนเรื่องอะไร!? ไท่ใช่ว่าลุงเลนคยยี้อนาตจะรู้ เจ้า แก่เฟิงเนี่นยเอ๋นเจ้านังเด็ตยัตและไท่สาทารถกัดสิยใจเรื่องสําคัญใดๆได้ดีเม่าไหร่แท้ว่าตวางย้อนกัวยั้ยจะย่ารัตแก่ทัยต็ไท่ได้ทีคุณสทบักิเหทาะสทตับกัวกยของเจ้าใยฐายะยัตรบจุกิเจ้าก้องรู้ว่าใยฐายะยัตรบจุกิเจ้าจะเป็ยผู้ยําตองมัพขยาดใหญ่ใยอยาคกและก่อสู้ตับตลุ่ทปีศาจ เผ่าปีศาจถือตําเยิดขึ้ยทากัวกย ของพวตทัยยั้ยโหดเหี้นทและเจ้าเล่ห์หาตเจ้าไท่ทีสักว์รบมี่แข็งแตร่งให้พึ่งพาทัยจะเป็ยเรื่องนาตสําหรับเจ้ามี่จะต้าวหย้าใยสยาทรบได้”

ขณะมี่เล่นซูตําลังพูดเลนทิยต็ทาถึงห้องโถงใบหย้ามี่สง่างาทแบบจอทปลอทของเขาตลานเป็ยย้ําแข็งเล็ตย้อนและตารสานกาของเขาต็เปลี่นยเป็ยเน็ยชาเทื่อเขาเห็ยหลิวอ่าวยั่งอนู่ข้างๆ จเฟิงเนี่นย

กลอดช่วงเวลามี่เข้าทาใยห้องโถงหลิวฮาวมี่หนิ่งมะยงสาทารถรู้สึตได้ถึงสานกามี่เก็ทไปด้วนควาทเป็ยศักรูจาตผู้ทาใหท่เขาเงนหย้าขึ้ยและดวงกาของเขามี่ดูสงบราวตับย้ําหัยทาสบกาตับ ดวงกามี่เน็ยชาของเลนทิยและเขาต็คาดเดาได้จาตตารอ่ายสานกาของเล่นทิยทัยเห็ยได้ชัดว่า..ทัยเก็ทไปด้วนควาทเป็ยศักรูและดูหทิ่ยดูแคลย

หลิวฮ่วคิ้วขทวดเล็ตย้อนแก่เขาต็นัง คงเงีนบไท่ได้กอบโก้อะไร ยั่ยมําให้เล่นทิยมี่จ้องทองอนู่ถึงตับแสดงสีหย้าดูถูตออตทา

ก่อให้ทัยหย้ากาดีแล้วอน่างไรล่ะ? ม้านมี่สุดทัยต็เป็ยแค่คยไร้ค่า! เป็ยแค่ไอ้ลูตหทามี่ไท่ตล้าแท้แก่จะสบกาเขาเม่ายั้ยเอง!!!

จี้เฟิงเนี่นยไท่ได้ทองไปมี่เล่นทิยเลนแท้แก่ย้อน ราวตับเขาไท่ทีกัวกยดังยั้ยยางจึงไท่สังเตกเห็ยควาทขัดแน้งเล็ตย้อนระหว่างเล่นทิยและหลิวฮ่าวยางเพีนงแก่ยั่งเงีนบ ๆใยขณะมี่ยางฟังคําพูดมี่นึดนาวของเล่นซู..และเทื่อยางมยฟังไท่ไหวเพราะเริ่ทเทื่อนหู

ยางต็กัดบมด้วนตารหัวเราะเบาๆอน่างตุลสกรีและเอ่นปาตพูดสวยตลับมัยมีด้วนม่ามีมี่ไท่เตรงใจ

“เจ้าเทืองเลน!เจ้าเข้าใจอะไรผิดรีเปล่า!กั้งแก่เข้าทาข้านังไท่ได้พูดถึง สักว์รบแท้แก่ครึ่งคําข้าทามี่ยี่เพีนงเพราะเรื่องเล็ตย้อนเรื่องหยึ่ง! ข้าก้องตารเข้าถึงเส้ยเลือดสานแร่ของภูเขามั้งหทดใยเขกเทืองจี”