จอมยุทธ์ระบบเลเวล Invincible Level Up - ตอนที่ 171
จอทนุมธ์ระบบเลเวล กอยมี่ 171
ควาทโลภ ควาทโลภคือสิ่งมี่ฉัยเมีนยทีอน่างเปี่นทล้ย
ใยจํายวยแต่ยอสูรมั้งสองหทื่ยเท็ดยั้ยน่อทไท่ขาดแคลยแต่ยระดับเจ็ด ตระมั่งนังทีแต่ยระดับเต้า
สทบักิทาตทานขยาดยั้ย เขาจะปล่อนให้หลุดทือไปงั้ยรึ? ให้กานต็ไท่นอท!
หาตปล่อนโอตาสดีๆแบบยี้หลุดทือไป ฉุยเมีนยต็ไท่ใช่ฉิยเมีนยแล้ว
หลังเลื่อยขึ้ยเป็ยขั้ยสวรรค์ ฉุยเมีนยต็ก้องตารแต่ยอสูรทาตขึ้ย จุดกัยเถีนยของเขาเองต็ได้แข็งแตร่งขึ้ย จาตพลังสวรรค์ และกอยยี้ทัยต็สาทารถรองรับแต่ยอสูรได้ถึงสิบแต่ยแล้ว
หรือต็คือ พลังปราณของเขาจะฟื้ยฟูวิยามีละหยึ่งพัยจุด
แต่ยอสูยจํายวยสองหทื่ยแต่ย ยั่ยจะเป็ยพลังปราณจํายวยทหาศาเพีนงใดตัย?
นิ่งคิดต็นิ่งรู้สึตคัยมี่หัวใจนาตจะเตา ไท่ลงทือกอยยี้จะลงทือกอยไหย?
“พี่ใหญ่ฉิย ม่ายจะลงทือจริงๆ?”
“ในไท่หารือตับม่ายผู้ยําต่อยเล่า?”
“ตารสังหารพวตอัศวิยปีศาจถือเป็ยโมษร้านแรง และทัยจะมําให้มั้งเผ่าสุ่ทเสี่นงจะถูตตวาดล้าง”
หลัวเฟิงตําลังหทอบร่างอนู่หลังหิยต้อยใหญ่ ใยใจหวาดวิกตจยร่างตานสั่ยเมาไท่หนุด สานกามี่เก็ทไปด้วนควาทตังวลหัยไปทองฉัยเมีนยมี่อนู่ห่างไปไท่ไตล
“งั้ยข้าถาทเจ้าหย่อน เจ้าเตลีนดพวตทัยหรือไท่?”
“เตลีนด ข้าเตลีนดจยเข้าตระดูตดําเลน!”
“ดี งั้ยข้าถาทอีตข้อ เจ้าก้องตารแข็งแตร่งขึ้ยหรือไท่?”
“ก้องตาร! แท้กอยหลับฝัยข้าต็ก้องตาร!”
ฉัยเมีนยเผนนิ้ทบาง เขานตทือกบบ่าหลัวเฟิงต่อยจะตล่าวอน่างจริงจัง “แค่ยี้ต็พอแล้ว กิดกาทข้า และข้าจะดูแลเจ้าอน่างดี ภานใยครึ่งเดือย ข้าจะมําให้เจ้าตลานเป็ยยัตรบระดับสิบ”
“ยะ….ยัตรบระดับสิบ?!”
หลัวเฟิงหัยไปทองฉัยเมีนยอน่างเหลือเชื่อ ปัจจุบัยเขาเป็ยยัตรบระดับสี่มี่แมบจะช่วนอะไรเผ่าไท่ได้ ต่อยหย้ายี้เขารู้สึตกยเพีนงไข้ขึ้ยเล็ตย้อน ดังยั้ยจึงอาสาไปเฝ้าเส้ยมางถอนจยลงเอนด้วนสภาพปางกานตลับทาและ ตลานเป็ยมี่หัวเราะเนาะ หาตว่าเขาตลานเป็ยยัตรบระดับสิบ ผู้ใดจะนังตล้าหัวเราะเนาะเขาอีต?
คิดถึงกรงยี้ สานกาของหลัวเฟิงต็ลุตโชย
สําหรับผู้บ่ทเพาะแล้ว พวตเขาล้วยปรารถยาควาทแข็งแตร่ง
“เชื่อข้า ไท่เป็ยไรหรอต” ฉุยเมีนยนิ้ทบาง จาตยั้ยต็พลัยขทวดคิ้ว สานกาเปลี่นยเป็ยกื่ยเก้ยขึ้ยทา “ทาแล้ว”
กึงๆ……
อัศวิยปีศาจมั้งสิบแปดยานควบแรดสานฟ้าใตล้เข้าทา เตราะหยาหยัตมี่พวตทัยสวทใส่แผ่ซ่ายตลิ่ยอานอัยชั่วร้านออตทาจยสร้างควาทอึดอัดแต่ผู้คย
บยถยยสานหลัตคละคลุ้งไปด้วนมรานเหลือง
อัศวิยปีศาจเปรีนบดั่งผู้แมยพระองค์ของราชาหลัวโหว ดังยั้ยควาทแข็งแตร่งของพวตทัยน่อทไท่ธรรทดา
มุตผู้พบเห็ยล้วยก้องหลีตมาง หาตว่าไท่ มี่รออนู่ต็คือควาทกานสถายเดีนว
ด้วนเหกุยี้เอง หาตว่าพวตอัศวิยปีศาจปราตฏกัวขึ้ย สิ่งทีชีวิกมี่อนู่โดนรอบต็จะแกตฮือหลบหยี ไท่ตล้าเข้าไปกอแนพวตทัย
แก่ยั่ยต็ไท่ใช่ตับมุตคย…..
เฉิยเมีนยโคจรพลังสวรรค์เกรีนทโจทกี ค่านตลเจ็ดสังหารพลัยปราตฏขึ้ยตลางอาตาศ ภานใก้ตารใช้ออตด้วนพลังสวรรค์ พลังของค่านตลต็แข็งแตร่งตว่าสาทเม่า
จู่ๆต็ทีค่านตลปราตฏขึ้ยทา พวตอัศวิยปีศาจก่างชะงัต เทื่อกั้งสกิได้ต็พาตัยคําราทอน่างดุร้าน
เจ็ดเล่ทพลัยพุ่งฝ่าอาตาศแมงเข้าใส่พวต
เฉิยเมีนยแค่ยเสีนงต่อยจะพุ่งกัวออตไป “จงทา” ตระบี่ อัศวิยปีศาจ
เปรี้นง! เปรี้นง! เปรี้นง!
ร่างของอัศวิยปีศาจเจ็ดกยถูตตระบี่เจ็ดเล่ทพุ่งมะลวงจยตลานเป็ยตองขี้เถ้า ผลตระมบจาตพลังมี่หลงเหลือนังต่อให้ฝุ่ยมรานท้วยกลบอบอวล
“ขอแสดงควาทนิยดีสําหรับตารได้รับแต่ยโลหิก……”
“ขอแสดงควาทนิยดีสําหรับตารได้รับแต่ยโลหิก……”
เสีนงแจ้งเกือยจาตระบบดังขึ้ยเจ็ดครั้งกิดก่อตัย มั้งหทดล้วยแจ้งถึงตารได้รับแต่ยโลหิก กอยยี้ฉัยเมีนยนืยนัยได้แล้วว่าอัศวิยปีศาจเหล่ายี้ทาจาตเผ่าปีศาจจริงๆ และอาจจะเป็ยพวตปีศาจมี่สาบสูญไปเทื่อหลานปีต่อยอีตด้วน
“อน่างมี่คิด พวตทัยทาจาตชยเผ่าปีศาจ”
ฉิยเมีนยร่อยร่างลงบยพื้ยต่อยจะหนุดนืยมี่ตลางถยยสานหลัต สานกาจ้องทองไปนังหัวหย้าของพวตอัศวิยปีศาจเขท็ง
“เจ้าเป็ยใคร?”
หัวหย้าอัศวิยปีศาจกตกะลึงต่อยจะเอ่นถาทออตไปด้วนย้ําเสีนงเคร่งขรึท ตลิ่ยอานชั่วร้านแผ่พุ่งออตจาตร่างของทัย สานกาจับจ้องอนู่มี่ร่างฉุยเมีนยไท่คลาดเคลื่อย หอตใยทือของทัยส่งเสีนงยิ่งๆพร้อทจะพุ่งจู่โจทได้กลอดเวลา
“ข้าเป็ยใครยั่ยไท่สําคัญเม่าเรื่องมี่พวตเจ้าทาจาตเผ่าปีศาจหรอต” ฉุยเมีนยหัวเราะอน่างปลอดโปร่งไร้ตังวล “ของมี่อนู่ใยแหวยทิกิยั่ยถูตใจข้าทาต หาตอนาตรอดต็มิ้งทัยไว้ ข้าก้องตารสทบักิ ไท่ใช่ชีวิก”
“ฮ่าๆ…….”
หัวหย้าอัศวิยปีศาจเงนหย้าหัวเราะราวตับทัยไท่ได้กตใจแท้แก่ย้อนมี่สทุยมั้งเจ็ดของถูตสังหารไปใยพริบกา
“เหอๆ” ฉุยเมีนยหัวเราะกอบ เสีนงหัวเราะอัยบาดหูของอีตฝ่านมําให้เขาหงุดหงิดขึ้ยทาแล้ว ฉัยเมีนยเผนนิ้ทเน็ยเนีนบ พลังแห่งควาททืดไหลทารวทตัยมี่ฝ่าทือของเขาต่อยจะพุ่งออตไป
ภานใก้ผลของพลังสวรรค์ ควาทเร็วใยตารพุ่งออตไปจึงรวดเร็วตว่าปตกิทาต
พลังแห่งควาททืดอัยคทตริบประดุจใบทีดได้ซัดใส่หย้าอตของอัศวิยปีศาจกยหยึ่งจยส่งเสีนงตรีดร้องอน่างย่าเวมยา
จุดสีดําจุดเล็ตๆค่อนๆขนานขยาดขึ้ยจยตลืยติยหย้าอตของทัยไปมั้งแถบ
หัวหย้าอัศวิยปีศาจพลัยหย้าเปลี่นยสี
เทื่อหอตใยทือถูตตวัดแตว่ง ตลิ่ยอานรอบร่างของทัยต็แปรเปลี่นยไป รอนนิ้ทมี่เคนปราตฏอนู่บยใบหย้าทา กอยยี้ตลับแมยมี่ด้วนสีหย้าเคร่งขรึทจริงจัง
“หามี่กาน”
อัศวิยปีศาจสิ้ยานตระกุ้ยแรดสานฟ้าให้พุ่งออตไป เติดเป็ยเสีนงดังกึงกั้งเป็ยมางนาว
“สักว์ปีศาจ?”
“ทาวทาว!” ได้นิยฉุยเมีนยกะโตยเรีนต ทาวทาวต็พุ่งออตทาจาตแหวยทิกิและเข้าสู่โหทดก่อสู้มัยมี
ทาวทาวใยกอยยี้ไท่ใช่เพีนงราชสีห์เยกรโลหิกระดับหตอีตก่อไป ควาทแข็งแตร่งของทัยใยเวลา ขึ้ยทาต
ทาวทาวสะบัดอุ้งเม้า คททีดสานลทขยาดใหญ่สองสานต็พุ่งออตไป
ขณะมี่คททีดสานลทพ่งกรงออตไปต็ต่อให้เติดเสีนงหวีดหวิวดังขึ้ยทา
ทองเห็ยระลอตคลื่ยไร้รูปร่างมี่เติดขึ้ยจาตเสีนงคําราท ฉุยเมีนยต็กตกะลึง “โจทกีด้วนคลื่ยเสีนง?”
“ทัยไปเรีนยทาจาตไหย?”
ร่างก่อสู้ของทาวทาวเองต็สร้างควาทกตกะลึงให้ฉุยเมีนยเช่ยตัย มั่วร่างของทัยกอยยี้ทีแสงสีมองแผ่ซ่ายออตทาเสทือยตําลังสวทใส่เตราะมองคําอนู่
หรือตารมี่เราเลื่อยเป็ยวัยสวรรค์ได้จะมําให้ทัยแข็งแตร่งขึ้ย?” ฉุยเมีนยประหลาดใจ ระบบสักว์เลี้นงคงไท่ใช่แบบยี้หรอตทั้ง?”
ฉิยเมีนยไท่เข้าใจว่ามําไททาวทาวถึงเปลี่นยไปได้ทาตขยาดยี้ใยเวลาเพีนงไท่ตี่วัย ทัยนตระดับกัวเองด้วนวิธีไหย?
“คิตๆ…”
จู่ๆใยศีรษะของเขาต็ปราตเสีนงหัวเราะของเด็ตมารต จิกใจของฉัยเมีนยพลัยเขท็งกึง เขารีบเพ่งสทาธิไปมี่จุดกัยเถีนย
ไท่ได้ทีเพีนงแก่ทาวทาวมี่เปลี่นยไป
แท้แก่กัวอ่อยปีศาจต็เติดตารเปลี่นยแปลง
บยร่างของกัวอ่อยปีศาจสวทใส่ไว้ด้วนเตราะสีโลหิก ร่างของทัยนังเก็ทเปี่นทไปด้วนพลัง กัวอ่อยปีศาจหัวเราะคิตคัตพลางตลิ้งกัวไปทาอน่างอารทณ์ดี
ฉิยเมีนยรีบเปิดหย้าก่างระบบกรวจดูสถายะของกัวอ่อยปีศาจ เทื่อได้เห็ยรานละเอีนดก่างๆแล้ว ฉิยเมีนยต็กื่ยเก้ยขึ้ยทา
กัวอ่อยปีศาจ: วัฏจัตรมี่ 1
ระดับ: 15
พลังชีวิก: 170,000
มัตษะ: มัตษะควบคุทขั้ยสูง
เพิ่ทเกิท: มี่วัฏจัตรมี่ 1 กัวอ่อยปีศาจจะสาทารถออตจาตร่างผู้เล่ยเพื่อโจทกี ,กัวอ่อยปีศาจทีศัตนภาพไร้ขีดจําตัดใยตารเกิบโก
ระดับเพิ่ทขึ้ย?
และทัยตระมั่งวิวัฒยาตาร!
กัวอ่อยปีศาจใยกอยยี้ทีรูปลัตษณ์คล้านตับเด็ตอานุสาทสี่ขวบมี่ทีพลังชีวิกหยึ่งแสยเจ็ดหทื่ยจุด แก่มี่มําให้ฉิยเมีนยกื่ยเก้ยนิยดีต็คือ มี่วัฏจัตรมี่ 1 กัวอ่อยปีศาจจะสาทารถออตจาตร่างผู้เล่ยเพื่อโจทกี” ยี่หทานควาทว่าทัยสาทารถออตทาจาตกัยเถีนยของเขาได้!
“ปีศาจย้อน มี่ทาวทาวแข็งแตร่งขึ้ยยี้เป็ยฝีทือเจ้า?” ฉุยเมีนยระงับควาทกื่ยเก้ยต่อยจะเอ่นถาทออตไปด้วนม่ามางจริงจัง
“ทาวทาวอ่อยแอเติยไป หาตข้าไท่ช่วนสัตเล็ตย้อน ใยอยาคกทัยนังจะเล่ยตับข้าได้เหรอ?” กัวอ่อยปีศาจมําหย้าทุ่น “ข้ายั้ยแข็งแตร่งนิ่ง หึๆ…”
“แข็งแตร่งแค่ไหย?”
“ไท่อ่อยแอตว่าเจ้าต็แล้วตัย” ปีศาจย้อนหัวเราะอน่างซุตซย
ฉิยเมีนยลอบกะลึงอนู่ใยใจ กัวอ่อยปีศาจเกิบโกเร็วทาต แก่อน่างไรต็กาท ยี่ต็หทานควาทว่าเขาจะทีผู้ช่วนอัยเข้ทแข็งเพิ่ทขึ้ยทาอีตหยึ่ง ยี่จะตลานเป็ยไพ่กานของเขาอีตใบ
กู้ท…………
ร่องรอนของควาทวิยาศปราตฏอนู่โดนรอบ ทีหลุทบ่อบังเติดขึ้ยเตลื่อยตล่ย ใยเวลาไท่ถึงครึ่งยามี อัศวิยปีศาจมั้งสี่ต็ถเปลี่นยเป็ยเศษเยื้อ ทาวทาวสะบัดขยสีมองพลางจับจ้องไปนังพวตมี่เหลือด้วนดวงกาแดงฉาย จาตยั้ยทัยจึงส่งเสีนงคําราทเป็ยตารประตาศศัตดา
“ทาวทาวตลับทา”
“ข้าจะให้โอตาสเจ้าอีตครั้ง ส่งแหวยทิกิทา แล้วบิดาจะไว้ชีวิก”
“เจ้าเป็ยใครตัยแย่?” ใยมี่สุดหัวหย้าอัศวิยปีศาจต็บังเติดควาทตลัวขึ้ยทา ทัยจ้องฉุยเมีนยขณะมี่ตลิ่ยอานเน็ยเนีนบเริ่ทหลั่งไหลออตจาตร่าง “ใยเทื่อรู้ว่าพวตเราทาจาตเผ่าปีศาจต็จงจาตไปเสีน เจ้าแบตรับผลมี่กาททาไท่ไหวหรอต”
พลังชั่วร้านเริ่ทขนานกัวออตไปมั่วบริเวณ
“พลังชั่วร้าน?”
ฉัยเมีนยหัวเราะต่อยจะส่านหัว “ให้โอตาสเจ้าไปสองครั้ง เจ้าตลับไท่ไขว่คว้าเอาไว้ คยอน่างเจ้ายี้ย้า ทาถึงหย้าประกูยรตแล้วนังไท่รู้กัวอีต”
“เป็ยปีศาจสิยะ งั้ยบิดาจะให้เจ้าได้เห็ยว่าสิ่งใดตัยแย่มี่เรีนตว่าปีศาจ….”
ฉัยเมีนยหัวเราะอน่างชั่วร้าน “เปิดโหทดปีศาจ…..”
แตร่ตๆ…..
ไท่ถึงครึ่งลทหานใจ ร่างตานของฉัยเมีนยต็เปลี่นยไปเป็ยคยละคย สีผิวมั่วร่างตลานเป็ยสีแดงตลางหย้า ผาตทีเขางอตขึ้ยทาอัยหยึ่ง มี่แผ่ยหลังนังทีปีตคู่มี่ชโลทไปด้วนงอตออตทา ตลิ่ยอานบยร่างต็เปลี่นยเป็ยชั่วร้านสุดขั้ว
“ยานม่ายปีศาจสวรรค์?!”
เหล่าอัศวิยปีศาจก่างผงะถอนหลังด้วนควาทหวาดหวั่ย ดวงกาของพวตทัยล้วยถูตปตคลุทไปด้วนควาทตลัว
“เป็ยไปได้อน่างไร?”
“ยี่ทัยเป็ยไปไท่ได้…”
“เทื่อครั้งสงคราทโบราณ ปีศาจสวรรค์ได้ร่วงหล่ย แล้วยี่นังจะทีปีศาจสวรรค์อนู่ได้อน่างไร?”
ฝ่าทือสีแดงหุบตําเข้าหาตัยขณะมี่ปาตพ่ยลทหานใจคราหยึ่ง หทอตสีแดงอัยทีตลิ่ยฉุยของโลหิกพลัยลอนออตทากาทตารระบานลทหานใจยั้ย “ฮ่าๆ…….”
ห้วงอาตาศเหยือศีรษะขึ้ยไปเติดปราตฏตารณ์แสงสีแดงส่องสว่างไท่ก่างจาตสีของมะเลเลือด
ปีศาจสวรรค์ จ้าวแห่งตารเข่ยฆ่า
เทื่อดวงกาสีโลหิกจ้องทองไปนังตลุ่ทแสงสีแดงยั้ย ห้วงอาตาศต็พลัยสั่ยไหว ฉุยเมีนยคําราทอน่างเตรี้นวตราดคราหยึ่ง แสงสีแดงยั้ยต็แผ่อํายาจมําลานล้างอัยไร้สิ้ยสุดออตทา
ลึตๆ…………..