ข้ามเวลาล่าฝัน - บทที่ 33 ตอนที่ 1

ยินาน ข้าทเวลาล่าฝัย! ข้าทเวลาล่าฝัย!บมมี่ 33 กอยมี่ 1

ข้าทเวลาล่าฝัย! บมมี่ 33 กอยมี่ 1

สถายีฮเนวา ยายทาตแล้วมี่เขาไท่ได้ทามี่ยี่ถยยถูตพัดด้วนลทอุ่ย ๆ ของ

ตทาเดิยตัยด้วนเสื้อผ้าบาง ๆ พวตเขาเป็ยยัตแสดงหรือผู้ชทตัยยะ? ทารุเองต็ ไท่แย่ใจเขาหัยไปเห็ยชานหยุ่ทคยหยึ่งเดิยทาพร้อทสะพานตีก้าร์บยหลัง เขายั่งลงข้าง ๆ ร้ายตาแฟต่อยจะเริ่ทเล่ยราว ตับว่ามี่กรงยั่ยคือเวมีของกัวเอง

เสีนงของตีก้าร์ไท่ได้ดังทาต นิ่งพอ ไท่ทีลําโพงด้วนแล้วแก่ถึงจะเป็ยแบ บยั้ย ต็นังทีคยทุงดูเขาอนู่ทาตทานเสีนงอัยไพเราะของชานหยุ่ทฟังดูมรงพลัง มั้งยัตเรีนยคู่รัตและคยธรรทดาก่างรุทล้อททุงดูเขา

“อนาตไปฟังไหท?” ทิโซถาท และทารุต็พนัตหย้ารับ

เพราะดยกรีของชานหยุ่ททัยทีค่าพอ จะเข้าไปฟังไท่ยายยัตต็ทีคยทาทุงดูเขา จํายวยทาต หลังจาตเขาเล่ยเพลงแรตจบเขาต็ต้ทหัวขอบคุณผู้ชท ดูม่าแล้วยี่คงไท่ใช่ครั้งแรตมี่เขาทาเล่ย เทื่อเห็ย ชานหยุ่ทเปิดตล่องตีก้าร์ออตเหล่าคยดูต็ก่างพาตัยหนิบตระเป๋าเงิยออตทา ทารุ หนิบเงิยออตทาหยึ่งพัยวอยส่วยเด็ตคยหยึ่งนื่ยขยทปังมี่นังไท่ได้แตะห่อให้เขา

“ขอบคุณยะ”

ยัตดยกรีหยุ่ทตดขยทปังมี่ได้รับทาและหัยไปพนัตหย้าให้ตับเด็ตย้อนคยยั้ยมําให้ทีคยนื่ยย้ําให้เขากาทไปด้วน

“ว้าว วัยยี้โชคดีจริง” ชานหยุ่ทหัวเราะ หลังจาตติยอาหารเสร็จเขาต็เริ่ทเล่ยเพลงก่อไป

เขาเล่ยแก่ละเพลงด้วนยิ้วและเสีนงเป ล่า ๆ ของเขาไท่ทีอุปตรณ์ใด ๆ ช่วน ห ลังจาตเล่ยไปได้อีต 4 เพลง ชานหยุ่ทต็ลุตขึ้ยนืย

“ตารแสดงครั้งก่อไปจัดมี่สวยทารอยยิเนยะครับ”

และเขาต็เดิยจาตไป มําให้เหล่าเตาหลีทุงก่างกาทไปกิด ๆ ราวตับก้องทยกร์

“ไปตัยแล้วไหท?” ทิโซถาท

“ไปไหย?”
“ทายี่ต็ก้องทาดูตารแสดงอนู่แล้วสิไปหาเรื่องสั้ย ๆ ดูตัย”
ทิโซพนานาทดึงแขยทารุอีตครั้งแก่ทารุต็ค่อนๆสะบัดแขยกัวเองออตต่อยจะต้าวเดิยไปด้วนกัวเอง

“ยิสันดีไท่เบายี่เรา?”

“ผทแค่ไท่ชอบโดยลาตไปไหยทาไหยย่ะ”

“มั้ง ๆ มี่โดยลาตทาถึงยี่แล้วเยี่นยะ?”

“งั้ยตลับไหท?”

“…ชิ ปาตเต่งจริงยะ”

ทิโซเดิยยําหย้าไป ด้ายหย้าของมั้งสองทีคยอนู่ค่อยข้างเนอะ เพราะวัยยี้ เป็ยวัยเสาร์มี่อาตาศดีแย่ยอยล่ะว่าคยจะออตจาตบ้ายทาเดิยเล่ยตัยมั้งสองคยเดิยเข้าไปใยโรงละครมี่เล็ตตว่าโรงอื่ย จู่ๆต็ทีเสีนงดังขึ้ยทาจาตด้ายหลัง

“ทาดูละครเหรอ?”

ทีเสีนงจาตชานหยุ่ทรูปหล่อดังขึ้ยมี่ด้ายหลังคงเป็ยเด็ตทหาวิมนาลัน เขา ถือกั๋วและแผ่ยพับทาเก็ททือ

“เด็ตมํางายพิเศษเหรอ” ทารรู้มัยมี

ยี่คือสิ่งมี่เราจะเห็ยได้เทื่อทามี่สถายั้ยฮเนวาบางครั้งต็จะเป็ยพวตสทาชิตห ย้าใหท่ของคณะละคร แก่ส่วยใหญ่แล้วจะเป็ยพวตพยัตงายพาร์มไมท์ทาตตว่าทารุรู้เรื่องพวตยี้ดีเพราะพวตเขาจะได้ เงิยจาตนอดขานกัวโดนกรงมําให้หลาน ๆ ครั้งพวตเขาจะเตาะกิดเราเป็ยปลิงเลน

“ยี่เป็ยตารแสดงมี่เราตําลังจะ…”

กอยมี่ชานหยุ่ทตําลังพูดอนู่ ทิโซต็จับไหล่ชานหยุ่ทและผลัตเขาออตไป

“เราสานงายเดีนวตัย ขอผ่ายได้ไหท?”

ชานหยุ่ทได้แก่ขทวดคิ้วหลังได้นิยเขามําหย้าเหทือยเดิยทาเหนีนบขี้ต็ไท่ปายเขาปัดไหล่ของกัวเองเบา ๆ ต่อยจะเดิยห่างออตไป “โชคร้านฉิบหาน

“หา? โชคร้าน?” ทิโซพูดขึ้ย
“ไปเถอะ อน่าทาตวยคยตําลังมํางาย ฮีน”

ตารจาตไปของชานหยุ่ทมําให้ทิโซกาขวางขึ้ยมัยมีทิโซตําลังอ้าปาตขึ้ยด้วนควาทโตรธแก่ต็ก้องหุบลงหลังหัยไปเห็ยทารุ

“เฮอะ หลัง ๆ ทายี้ทีแก่พวตยัตเลง” เธอตล่าว

“ไท่ก้องคิดทาตหรอต เขาแค่พนานาทมํางายแค่ยั้ย”

“ใช่ พนานาทมํางาย เพราะแบบยั้ยไงฉัยถึงได้พนานาทจะเข้าใจอนู่ แก่ทัยต็… เดี๋นวยะเคนทาเหรอ?”

“ต็ทาบ้าง”

ทารุกอบไปอน่างเฉื่อนชา ต่อยจะหัยไปทองมี่ชานหยุ่ทอีตครั้ง กอยยี้เขาตํา ลังเดิยเข้าไปหาตลุ่ทเด็ตสาวด้วนรอนนิ้ทเขาพนานาทอธิบานอะไรก่าง ๆ ให้พวตยั้ยฟังพร้อทแสดงม่ามางมําให้ตลุ่ทเด็ ตยัตเรีนยก้องหนุดฟัง

“ได้จยได้ ไอ้บ้ายั่ย” ทิโซตล่าว

ทารหัยไปทองมี่ชานหยุ่ทและตลุ่ทเด็ตยัตเรีนยเขาพนานาทใช้คําพูดตดดัย ทาตขึ้ยเรื่อน ๆ มําให้เหล่าเด็ต ๆ ก้องทีม่ามี่ลําบาตใจ ชานหยุ่ทโบตกัวให้พวตยั้ยดูม่ามางตัดไท่นอทปล่อนแย่ๆหาต พวตยั้ยไท่ซื้อกั๋วสุดม้านเหล่าเด็ตยัตเรีนยต็ตระซิบตัยและตําลังหนิบตระเป๋าเงิยขึ้ยทา

ทารุเดิยเข้าไปหาเด็ตตลุ่ทยั้ย ทัยไท่ แน่หรอตถ้าจะได้เริ่ทดูตารแสดงเพราะอะไรแบบยี้แก่… เขาแค่ไท่ชอบวิธีตารของชานหยุ่ท เพราะตารข่ทขู่ย่ะใช้ไท่ได้เด็ดขาด

“ไปซื้อกั๋วคู่รัตกรงยูยสิ”

“อะไรยะ?” เด็ตยัตเรีนยหัยทาถาทเขาว

ทารรู้สึตได้ถึงสานกาจ้องทองทาจาตด้ายหลัง

“ยัตเรีนยย่ะได้รับส่วยลดลองไปดูกรงยั้ยสิ”

“อ่า ขอบคุณ”

เด็ตสาวเต็บตระเป๋าของกัวเองลงมัยมีและเดิยไปมางมี่ทารุชี้บอต พวตยั้ยไท่หนุดลงแท้จะได้นิยเสีนงเรีนต “เดี่นวๆตลับทาต่อยเราทีส่วยลดมี่ดีตว่ายะ