Summary
อ่านนิยาย ฟรีที่ Novelza เรื่อง ภรรยาผู้น่ารัก ได้โปรดจูบช้าๆ
เรื่องย่อ
หญิงสาวที่อยู่ในสภาพไม่เรียบร้อย นอนอยู่บนเตียงขนาดใหญ่ในห้องสูทอันหรูหรา ดวงตาทั้งสองข้างของเธอปิดสนิท ผิวของเธอนั้นซีดเผือด
“เธอตายไปแล้วหรอ?”
ชายหนุ่มในชุดคลุมอาบน้ำเอามือไปอังที่จมูกเพื่อตรวจสอบการหายใจของเธอ
“ร่างกายของเธออ่อนแอเกินไป ทำให้ยาตัวใหม่ของฉันเสียไปเปล่าๆ ”
ริมฝีปากของเขากระตุกเล็กน้อย จากนั้นเขาหมุนตัว เตรียมเดินออกไปจากห้อง
ขณะที่เขาเดินไปที่ประตู ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงแหบแห้งของหญิงสาวเปล่งออกมาเพียงเบาๆ
“คุณเป็นใคร?”
เมื่อได้ยินเสียงนั้น ดวงตาของชายหนุ่มพลันเปลี่ยนเป็นสีเข้มขึ้น เขาหันกลับไปมอง และพบกับดวงตาใสวาว จ้องมองมายังเขา
เธอยังไม่ตาย!?
แม้ว่าหญิงสาวจะยังดูไร้ชีวิตชีวา แต่ดวงตาของเธอไม่มีความขาดเขลาเหมือนเมื่อก่อน ในทางกลับกัน เธอดูตื่นตัว อีกอย่างเธอดูเหมือนจะจำตัวเองไม่ได้
อ่า ช่างดูเป็นคนโง่เง่าเสียจริง
เด็กผู้หญิงที่นั่งกระพริบตาพิงหัวเตียงอยู่นั้น สีผิวของเธอค่อยๆ กลับมาเป็นปกติ
ด้วยความสัตย์จริง เธอไม่รู้เลยว่าคนที่อยู่ตรงหน้าเธอเป็นใครและไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองเป็นใคร
ราวกับว่าวิญญาณของเธอได้จากไปแล้ว และตอนนี้เธออยู่ในร่างของคนอื่น!
โชคดีมากๆ จากประสบการณ์การทำงานที่ผ่านมาของเธอ การปรับตัวเป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยมของเธอ หากเป็นคนอื่นที่เคยประสบเหตุการณ์ดังกล่าว เขาหรือเธออาจมีอาการหัวใจวายได้
เธอพิจารณาผู้ชายตรงหน้าตั้งแต่หัวจรดเท้า พร้อมทั้งเอนตัวลงอย่างเกียจคร้าน
เขาเป็นชายร่างสูง หุ่นเพรียวและดูจะหุนหันพลันแล่นไม่เบา จะว่าไปแล้วรูปลักษณ์ภายนอกของเขาดูดีพอสมควร ผมที่ปรกหน้าผาก ผิวสวย กล้ามเป็นมัดและดวงตาคู่สวยรูปลูกพีช
ช่างเป็นผู้ชายที่หล่อเหลาเอาการ แต่วิธีที่เขามองเธอนั้นดูแปลกๆ …
ถังเฉินเดินไปที่เตียงอย่างช้าๆ และวางมือคร่อมลงบนเตียงขณะจ้องมองหลินว่านว่าน เขาสำรวจใบหน้าของเธออย่างตื่นเต้น
“ฉันคือสามีของเธอ และเมื่อคืนนี้เป็นคืนที่เราเป็นสามีภรรยากันอย่างสมบูรณ์”
ในขณะที่ชายหนุ่มโค้งกายอยู่นั้น สาบเสื้อคลุมอาบน้ำของเขาก็เผยให้เห็นกล้ามเนื้อเรียงเส้นสวย ส่วนโค้งที่เซ็กซี่
หลินว่านว่าน ยอมรับในขณะนั้นว่าอยากต่อต้านเขาด้วยการตะกุยหน้าชายคนนี้เหลือเกิน
เขาคิดว่าจะหลอกเธอได้ง่ายๆอย่างนั้นหรอ?
สามีจะมองดูภรรยาของเขาอย่างกับสัตว์ที่พร้อมจะกินเลือดกินเนื้ออย่างนี้หรือ?
เมื่อลองคิดดู เจ้าของร่างนี้สมัครใจเข้าพักในห้องนี้กับเขา แม้ว่าพวกเขาอาจจะไม่ใช่แฟนกัน อาจจะเป็นเพื่อนกันก็ได้ หรือบางที…พวกเขาอาจจะมาเพื่อหาความสุขกันเท่านั้น?
เธอยิ้มบางๆ จากท่าทีตกตะลึงของชายหนุ่ม เธอเดาว่าเจ้าของร่างนี้ต้องมีเรือนร่างที่เย้ายวนใจพอสมควร ด้วยความพึงพอใจ เธอจึงยกแขนทั้งสองขึ้นคล้องไว้รอบคอของเขา
“ถ้าเป็นอย่างที่คุณว่า คุณรออะไรอยู่ละคะ?”
ชาติที่แล้วเธอเสียชีวิตในขณะที่ยังเวอร์จิ้นอยู่ ตอนนี้มีหนุ่มหน้าตาดีอยู่ตรงหน้า เธอจะใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้อย่างเต็มที่
เพราะเมื่อเธอตื่นมาอีกครั้ง บางทีเธออาจจะไม่อยู่ในร่างนี้แล้วก็ได้
เกิดความสงสัยขึ้นในดวงตาคู่สวยของถังเฉิน เห็นได้ชัดว่าเป็นใบหน้าเดียวกัน ไร้เดียงสาเหมือนกัน แต่เหมือนมีอะไรที่แตกต่างออกไป มันคืออะไรกันแน่นะ?
“คุณพูดถูก” เขาเชยคางของหลินว่านว่านและยิ้มอย่างร้ายกาจ
กลิ่นกายเฉพาะตัวที่ถูกปล่อยออกมาจากชายคนนี้ทำให้หลินว่านว่านผู้ที่ไม่เคยเห็นร่างกายของชายหนุ่มรูปงามมาก่อน ถึงกลับกลืนน้ำลายลงคอ
ขณะที่อีกฝ่ายยังไม่ขยับ เธอจึงเป็นฝ่ายผลักเขาลงบนเตียงและขึ้นไปก่ายเกยอยู่บนตัวชายหนุ่ม
“ตอนนี้คุณควรจะใช้ริมฝีปากของคุณ ส่วนฉันจะใช้สะโพกของฉัน”
เมื่อได้ยินดังนั้น ไม่ว่าถังเฉินจะวางท่าทีสงบนิ่งเพียงใด เขาก็ไม่สามารถสลัดความรู้สึกสับสนที่เกิดขึ้นเพียงน้อยนิดนั่นได้ คนมีปัญหาทางสมองจะมีคำพูดล่อแหลมแบบนี้ได้หรือ?
หลินว่านว่านไม่อยากใส่ใจความคิดและท่าทางของเขา เธอก้มศีรษะลงต่ำและเตรียมพร้อมสนุกกับความหฤหรรษ์……
เรื่องย่อ 2
เมื่อคิดว่าจะได้รับรู้รสของการจูบเป็นครั้งแรก เธอก็ให้รู้สึกตื่นเต้น
ปัง!!!
ขณะนั้นประตูถูกเปิดออกอย่างแรง
“ใครช่างบังอาจมาขัดความสุขของฉัน?”
น่าเสียดาย.. แต่หลินว่านว่านจำต้องหยุดชะงักในสิ่งที่เธอกำลังทำอยู่ และหยิบเสื้อผ้าเท่าที่จะหาได้มาใส่ให้ตัวเอง
ผู้สื่อข่าวกว่าสิบคนสะพายกล้องบนไหล่ และเริ่มถ่ายภาพเธอกับเขาที่กำลังอยู่บนเตียงด้วยกัน เพื่อใช้ต่อรองราคา
ความตื่นเต้นบนใบหน้าของพวกเขาเปลี่ยนไปทันทีเมื่อเห็นว่าผู้ชายที่อยู่บนเตียงคือถังเฉิน
นักข่าวคนหนึ่งโพล่งถามขึ้นมาว่า “ ทำไมไม่เป็นนักแสดงหญิงที่แต่งงานแล้วอย่างไบเหยา ที่แอบมานัดพบลับๆที่นี่? ” ทำไม่เป็นนักแสดงสาวๆ ละคุณถัง ?
“เอ๊ะ? ผู้หญิงข้างๆเขาดูคุ้นๆ ใช่ลูกสาวคนที่สองของตระกูลหลินรึเปล่า? ไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าเธอมีความสัมพันธ์กับถัง แต่…”
“สิ่งที่เห็นอยู่ นี่คืออะไร?”
บรรยากาศในห้องสูทถูกทำลายลงจากเสียงกระซิบกระซาบอันเซ็งแซ่ของนักข่าว
ในเวลาเดียวกัน ดวงตาของหลินว่านว่านก็ลุกโชนขึ้น เธอเป็นเด็กสาวที่ร่ำรวยงั้นหรอ? ดูเหมือนว่าเจ้าของร่างเดิมไม่ได้เป็นเด็กสาวทั่วไปที่มีฐานะพื้นๆ นะ
แต่ชายหนุ่มคนนี้ ดูเหมือนเขาจะไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ถูกต้องกับเจ้าของร่างนี้
หลินว่านว่าน แอบลอบมองถังเฉิน และเห็นรอยยิ้มเหยียดหยามบนใบหน้าของเขา
การแสดงออกของชายหนุ่มนั้นทำให้หัวใจของเธอเต้นระรัว และรีบปล่อยมืออกจากเขาทันที แต่ร่างกายของเธอก็อ่อนยวบแทบทรุดลงกับพื้น
“คุณเป็นใคร ทำไมลักพาตัวฉันมาที่นี่?”
หลินว่านว่าน ถามออกไปพร้อมกับน้ำตาที่เริ่มไหลลงมาบนใบหน้า เธอหันหน้าซีดๆ เหมือนกระต่ายน้อยสีขาวที่น่าสงสาร ไปหานักข่าว
เมื่อนึกย้อนกลับไปถึงช่วงเวลาที่เธอผลักเขาลงไปที่เตียง ถังเฉินก็ไม่แน่ใจว่าเขาควรยิ้มหรือทำหน้าแบบไหนดี อีกหนึ่งความสงสัยก็เกิดขึ้นในใจเขา
ความสามารถในการร้องไห้ของเธอที่ปล่อยน้ำตาหยดลงเป็นสายอย่างง่ายดาย แม้แต่นักแสดงอันดับหนึ่งยังไม่สามารถทำได้
ผู้สื่อข่าวพากันเห็นใจในคำพูดของหลินว่านว่าน
นักข่าวหน้าใหม่ที่เพิ่งเข้ามาทำงานได้ไม่นาน ไม่รู้จะทำอย่างไร ได้แต่ถามนักข่าวด้วยกันเองว่า
“ ถังเฉินเป็นประธานของ เช็ง รุ่ย คอร์ปอเรชั่น! เขาจะลักพาตัวหญิงสาวทำไม? คุณเชื่อเธอเหรอ?”
“ทำไมจะไม่เชื่อล่ะ?” มีคนโต้กลับและอธิบายด้วยเสี่ยงต่ำ
“คุณเพิ่งเข้ามาเป็นนักข่าวได้ไม่นาน ดังนั้นคุณอาจไม่รู้ หลินเป็นลูกสาวคนที่สองที่สติไม่สมประกอบ เอ่อสมองมีความผิดปรกติเล็กน้อย..”
เขายกตัวอย่างหลังจากหยุดใช้ความคิด
“กลางปีที่แล้วที่งานประชุมภาพยนตร์ของนักแสดงชื่อดัง ลั่วหาน หลินว่านว่าน พุ่งขึ้นไปบนเวทีและพยายามจูบลั่วหาน แต่เธอทำไม่สำเร็จ เธอพร่ำเพ้อว่าลั่วหานจะต้องแต่งงานกับเธอแค่คนเดียว ในที่สุด ตระกูลหลินก็ออกมายืนยันว่าลูกสาวคนที่สองป่วยด้วยไข้สมองอักเสบตอนเธออายุหกขวบ ทำให้สมองเธอมีปัญหา”
“โอ้ว… ”
ทุกคนมองไปที่หลินว่านว่านด้วยความสงสารสลับกับมองไปที่ถังเฉินเหมือนเขาเป็นคนเลว
ถังเฉินเหลือบมองไปยังหญิงสาวที่หลบอยู่ที่มุมห้องด้วยอาการสั่นเทา เขาลุกจากเตียงและมองกวาดไปรอบๆห้องพรางยกยิ้มที่มุมปาก
“พวกคุณพูดกันพอรึยัง?”
แม้ว่าเขายิ้มอย่างนุ่มนวล แต่นักข่าวก็ยังเหงื่อตก
“นี่คือคำเตือน พวกคุณควรระวังปากของพวกคุณ ไม่ว่าหลินว่านว่านจะเป็นแบบไหน เธอก็เป็นแฟนของผม”
ในขณะที่เขาพูดนั้น ทุกคนในห้องเงียบกริบ
แม้แต่หลินว่านว่านที่กำลังพยายามเรียกสติคืนความทรงจำจากร่างนี้ ก็ได้แค่แอบชายตามองดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
ผู้ชายคนนี้รู้วิธีที่จะลดความเสียหายของเขาได้อย่างรวดเร็ว เพื่อไม่ให้เกิดเรื่องอื้อฉาว เขายินดีที่จะให้คนปัญญาอ่อนถูกเรียกว่าแฟนสาวของเขา?
เมื่อนักข่าวพูดถึงชื่อของถังเฉิน เธอก็รู้ทันทีว่าเขาเป็นใคร เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่รู้จักผู้มีอำนาจในประเทศนี้
หากเธอไม่ได้ถูกเหมาให้อยู่ฝ่ายเดียวกับเขา ไม่ช้าเธออาจจะเจอกับสถานการณ์ที่ย่ำแย่กว่านี้ก็เป็นได้
เธอคิดอะไร กำลังบ้ารึเปล่า? หรือมันอาจเป็นเรื่องปกติของเธอไปแล้ว? ใช่ไหม?
เรื่องย่อ 3
ขณะที่หลินว่านว่าน ลุกขึ้นยืนและจัดเสื้อผ้าหน้าผมของเธออย่างเนียนๆ
วินาทีต่อมาก็มีเสียงหัวเราะจากชายคนหนึ่งที่กำลังเดินมาจากประตูและเริ่มใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
“ที่นี่ดูคนแน่นๆนะ”
ทุกคนอยู่ในอาการตกตะลึงและหันไปยังเสียงหัวเราะของชายที่เพิ่งปรากฎตัว หลินว่านว่านและถังเฉินก็เช่นเดียวกัน
ก่อนหน้านั้นไม่มีใครสังเกตเห็นชายร่างเพรียวสมส่วนที่ยืนอยู่ตรงประตู
ภายใต้แสงอันเจิดจ้าที่สาดส่องด้านหลังชายหนุ่ม มันยากที่จะจดจำใบหน้าอันชัดเจนของเขา
สายตาทุกคู่จ้องมองไปยังเขา หัวใจของทุกคนเต้นตึกตักๆและชะงักค้าง
มีเพียงถังเฉินที่ยกคิ้วขึ้นโดยอัตโนมัติ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสนใจ
“โอ้ ช่างเป็นแขกที่หายาก!”
ชายคนนั้นไม่สนใจถังเฉิน สายตาของเขามองไปยังหลินว่านว่าน
“หลินว่านว่าน มานี่”
ชายคนนี้เป็นใคร?
จากน้ำเสียงของเขาดูเหมือนว่าเขาจะรู้จักกับเธอ และรู้ว่าเธอเป็นใคร?
หลินว่านว่านสบตากับดวงตานับสิบคู่ที่จ้องมา เธอลังเลเล็กน้อยก่อนเริ่มเดินอย่างช้าๆ ตามคำเรียกของชายผู้มาใหม่
เมื่อเธอเดินมาถึงจุดที่ถังเฉินยืนอยู่ เธอสบตากับเขาในระยะประชิดและเข้าใจในสิ่งที่เขาพยายามจะสื่อ เปลือกตาของเธอกระตุก พลางเร่งฝีเท้าเดินผ่านเขาไปทันที
เมื่อเธอมาหยุดอยู่ตรงหน้าชายที่เรียกเธอ เขาก็ยื่นมืออันทรงอำนาจออกมา หลินว่านว่านกำมือแน่นในทันทีที่ถูกจับ เขาออกแรงกระชากเบาๆหลินว่านว่านก็ตกอยู่ในอ้อมแขนของเขา
กลิ่นหอมเย็นๆ โอบล้อมเธอไว้
เกิดความเงียบขึ้นชั่วขณะ
ได้ยินแค่เสียงเป่าลมของแอร์ แต่กระนั้นก็ไม่มีใครกล้าเอ่ยอะไรออกมา
หลินว่านว่านยอมรับว่าตั้งแต่การปรากฏตัวของชายผู้นี้ ผู้สื่อข่าวทั้งหมดที่ส่งเสียงดังอยู่ก็เงียบเสียงลง ดูเหมือนไม่มีใครกล้าแม้แต่จะหายใจเสียงดัง
“ไม่พูดอะไรหน่อยเหรอ?”
เมื่อได้ยินเสียงอันอบอุ่นของเขา หลินว่านว่านก็เงยหน้าขึ้นอย่างรวดเร็ว เกิดความประหลาดใจในทันที
คิ้วเรียวและดวงตารูปนกฟีนิกซ์ จมูกโด่งเป็นสันคมและริมฝีปากบางเฉียบ การรวมกันนี้เป็นการสร้างสรรค์และผลงานชิ้นเอกของพระเจ้าที่พิถีพิถันที่สุด มันไม่มีข้อบกพร่องที่จะชี้ได้เลย!
นอกเหนือจากผิวที่ยอดเยี่ยมแล้วดวงตาคู่สวยนั้นยังส่องประกายสดใสราวกับหยกดำที่ซ่อนด้วยรอยยิ้ม เหมือนก้อนเมฆที่เบาหวิว แต่พวกมันให้ความรู้สึกดูลึกลับ
ริมฝีปากหยักโค้งขึ้นเล็กน้อยทำให้เขาดูสง่างามยิ่งขึ้น และแสดงถึงความไม่แยแสสิ่งใด
หลังจากมองเพียงครั้งเดียว ไม่มีใครสามารถละสายตาจากเขาได้
อย่างไรก็ตาม อารมณ์ของเขามาพร้อมกับความไม่แยแส ราวกับว่าไม่มีอะไรสามารถดึงความรู้สึกของเขาออกมาได้
“พูดว่า..?” หลินว่านว่านเกิดความสับสน
“บอกพวกเขาว่าฉันเป็นแฟนเธอ”
ชายคนนั้นยิ้มน้อยน้อย พร้อมทั้งใช้ปลายนิ้วสัมผัสปลายจมูกของหลินว่านว่าน ที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายของการผ่อนคลาย
นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์
อุไร
สนุกมากค่ะขอให้ลงทุกวันได้ไหมค่ะ
อุไร
กำลังเข้มช้นรอตอนต่อไปค่ะ😍😍😍
Charlie
นานแล้วไม่เห็นupload เรื่องนี้อีกเลย… คอยอยู่นะคะ… ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ