Summary
อ่านนิยาย ได้ที่ Novelza เรื่อง Player Who Returned 10,000 Years Later
โดย นำเรื่อง Player Who Returned 10,000 Years Later มาเป็นบางส่วน
บทนำ
วันหนึ่งเขาได้พบว่าตัวเองได้ตกสู่ขุมนรก ทั้งหมดที่เขาหลงเหลืออยู่คือความศรัทธาในพระเจ้าและความปราถนาที่จะมีชีวิตรอด ตั้งแต่ขุมนรกวังวนแรกจนถึงเก้าพันนั้น เขาได้ดูดซับปีศาจนับแสนตน แม้แต่ดยุคผู้ยิ่งใหญ่แห่งนรกทั้งเจ็ดตนก็ยังต้องก้มกราบเมื่ออยู่ต่อหน้าเขา
–จะกลับไปทำไมล่ะ? ไม่ใช่ว่าคุณมีทุกอย่างอยู่ในนรกหรอ?
– ทำในสิ่งที่คุณต้องทำซะ
ไม่มีอาหารหรือสถานบันเทิง ทั้งหมดที่มีในนรกคือที่ราบร้างและปีศาจที่น่าหวาดกลัว
“ฉันต้องการที่จะกลับบ้าน…”
และเขาได้ตัดสินใจที่จะกลับโลกในหมื่นปีต่อมา
เรื่องย่อ
วังวนเก้าพันนรกได้ชื่อว่าแข็งแกร่งที่สุด มันเป็นสถานที่รวมตัวของปีศาจที่แข็งแกร่งที่สุดมาต่อสู้กันอย่างไร้ที่สิ้นสุดชั่วนิรันดร์ ท้องฟ้าประกายไปด้วยสีแดงเลือดและเปลวเพลิงที่แผดเผาพื้นดิน
การต่อสู่ที่ดุเดือดไม่ได้มีไว้สำหรับตำแหน่งของผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด ไม่ ชื่อนั้นถูกยึดครองมาเป็นเวลาหมื่นปีแล้ว
นรกที่ซึ่งถูกแบ่งแยกมาโดยตลอดภายใต้การปกครองของปีศาจที่ยิ่งใหญ่ทั้งเจ็ดได้รวมกันเป็นหนึ่งเดียวโดยมนุษย์ โดยเหตุผลที่ปีศาจทั้งหมดรวมตัวกันเป็นปึกแผ่นนั้นเป็นเพราะผู้ปกครองที่แท้จริง – ราชาผู้ยิ่งใหญ่
——————————————
ชายหนุ่มผมสีดำเข้มนั่งบนบัลลังก์อันงดงามที่สร้างมาจากกระดูกขาวของเจ็ดปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ แม้ว่าเขาจะนั่งบนบัลลังค์โดยขณะที่หลับตา แต่ออร่าที่เปล่งออกมาก็สามารถพัดใครก็ได้ ที่คุกเข่าเป็นแถวต่อหน้าเขาคือปีศาจหลายพันตัวที่กำลังสั่นกลัวพละกำลังอันมหาศาลของเขา
หนึ่งในปีศาจเหล่านี้ค่อยๆเริ่มขยับเข้าหาราชาผู้ยิ่งใหญ่ ด้วยร่างของสัตว์ร้ายขนาดใหญ่ที่ปกคลุมไปด้วยขนสีแดงเข้มตั้งแต่หัวจรดเท้า มันยืนด้วยขาทั้งสี่ข้างของมันสูงถึงห้าเมตร ร่างกายของมันแน่นิ่งราวกับการแกะสลักจากหินโดยมีเขาอันหนึ่งอยุ่บนหัวของมัน ฟันอันแหลมคมจำนวนมากยืรออกมาจากด้านล่างของปากของมันและปีกค้างคาวขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นที่ด้านหลัง นี่เป็นลักษณะทั่วไปของกองกำลังปีศาจนั่นเอง
ตัวแทรของกองกำลังปีศาจได้ก้มลงคุกเข่าข้างหนึ่งต่อหน้าราชา
“โอ้ ราชาของข้า”
พอลลอค
ครั้งหนึ่งเคยกล่าวกันว่าไม่มีใครสามารถปกครองวังวนเก้าพันนรกได้นอกจากเขา แต่ตอนนี้เขาได้คุกเข่าลงด้วยความหวาดกลัวต่อหน้าชายหนุ่ม
ใครๆก็ต้องตกใจเมื่อมองไปที่ท่าทางเชื่อฟังที่ดู “ผิดปกติ” เมื่อ พอลลอคเข้ามา
อย่างไรก็ตามปีศาจที่อยู่ที่นี่เข้าใจความกลัวของท่านผู้ยิ่งใหญ่
ลอร์ด
หนึ่งหมื่นปีก่อน ชายผู้มีพลังแห่งการกลืนกินได้ตกลงไปในนรก ชายคนนี้เริ่มกำจัดปีศาจทีละตัวในทันที
เขาเริ่มต้นด้วยวังวนพันนรกและในที่สุดก็มาจนถึงวังวนเก้าพันนรก การกลืนกินปีศาจไปตลอดเส้นทางทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆจนกลายมาเป็นลอร์ดที่ทรงพลังที่สุด
ปีศาจนับพัน ไม่สิ นับหมื่นตัวถูกดูซับโดยพลังการกลืนกินของเขาและแม้แต่ปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ทั้งเจ็ดที่ไม่เคยมีเอาชนะด้วยความแข็งแกร่งได้ก็ล้มลงคุกเข่าต่อหน้าเขา
สาเหตุจองการรวมตัวของปีศาจทั้งหมดคือ –เจ้าสัตว?ประหลาดที่น่ากลัวที่สามารถดูดกลืนพวกมันทีละตัวได้
แม้แต่พอลลอคที่ไม่รู้จักความกลัวก็อดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้านไปด้วยความกลัว
—จะกลับไปทำไม? คุณไม่ได้มีทุกอย่างในนรกแล้วงั้นหรอ? พอลลอคพึมพำด้วยความกลัวโดยแทบจะไม่เปิดปากออกมา
ดวงตาที่ปิดสนิทของชายคนนั้นเปิดขึ้นเล้กน้อยและพลังงานเริ่มไหลออกมาจากร่างของเขา:
—ฉันมีทุกอย่าง? ฉันมีอะไร?
พอลลอคไม่ได้พูดอะไร
ใบหน้าของราชาหนุ่มบิดเบี้ยวขณะที่เขาพูด
— การจะมีอะไรสักอย่างมันต้องมีตั้งแต่แรก บอกฉันสิว่าเราได้อะไรมาบ้าง? — มีการกล่าวโทษในน้ำเสียงที่กำลังเปลี่ยนไปเป็นโกรธของเขา —ไม่มีอาหาร ไม่มีสถานบันเทิง มีอะไรที่ฉันจะมีได้ในที่บัดซบนี่กัน?
ดินแดนรกร้าง ท้องฟ้าสีเลือดและเปลวเพลิงที่ไม่มีใครสามารถเทียบเคียงได้ ไม่มีอะไรในวังวนเก้าพันนรกนอกจากสิ่งพวกนี้
เมื่อเขาได้ยินแบบนั้น พอลลอคได้กรอกตาไปมา
— ท่านหิวงั้นหรอ? ฉันได้เตรียมสิ่งพิเศษสำหรับท่านไว้แล้ว เฮ้ พวกแก! นำมันมานี่ซะ!
— ครับท่าน!
ปีศาจได้ทำตามคำสั่งพร้อมนำจานขนาดยักษ์มา
บนนั้นปกคลุมไปด้วยเลือดสีดำพร้อมวางศีรษะของหัวปีศาจเอาไว้
— เขาเป็นปีศาจตัวสุดท้ายในหมุ่ของพวกมัน ท่านราชาแม้ว่ามันจะเป็นของขวัญที่เรียบง่าย แต่ก็เป็นการแสดงออกถึงความภักดีของเรา โปรดอย่าปฏิเสธมันเลยครับ — พอลลอคพูด
ภาพที่แสดงอยู่ตรงหน้าของคังยูนั่นดูน่ารังเกียจทำให้ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวไปด้วยความโกรธมากกว่าเดิมและเขาก็พูดออกมา:
—ไอพวกโง่ นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันต้องการ! —เขาโยนจานลงบนพื้นและมันก็ลอยออกไปพร้อมกับเสียงแตกดังตามมา
เขาเดินไปข้างหน้าพร้อมมือที่กำหมัดแน่น
— ฉัน! ฉันไม่อยากกินอาหารที่ดูน่าขยะแขยงและจืดชืดแบบนี้ ฉัน ฉัน… —มือของเขาสั่น
ความขุ่นเคืองได้ครอบงำเขามากเกินไปจนเสียงของเขาเริ่มแตกเล็กน้อย
— แกงกิมจิ… ฉันต้องการแกงกิมจิ
— แกงกิมจิ!
— มันคือความต้องการที่แท้จริงของฉัน!
— อาหารนี่เต็มไปด้วยเลือดและเนื้อ!
—ไม่… ไอโง่ นั่นมันไม่ใช่!
คังยูกำหมัดแน่นและกรีดร้องออกมา
มันเป็นอาหารจานสีแดงที่มีเนื้อาัตว์ แต่ไม่ใช่สิ่งที่ปีศาจคิด
พอลลอคมองไปที่คังยูด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความจงรักภักดี:
— มันทำจากหัวอะไรหรอท่าน? หรืออาจจะมาจากอวัยวะภายใน? แค่ท่านพูดคำนั้นออกมา ข้าก็จะทำมันทั้งหมดไม่ว่ามันจะยากแค่ไหนก้ตาม
— แกงกิมจิคืออย่างอื่น! —คังยูพูด้วยน้ำเสียงบ่นพึมพำ
และมี นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์ อีกหลายเรื่องที่รอให้คุณอ่านที่ novelza.com