Summary
เกมร้าย เกมรัก ที่เกาะมินบริเวณริมหาดอีกทึกคึกคักด้วยเสียกลองพวกผู้ชายพากันตีกลองให้จังหวะอย่างสนุกสนานเร้าใจส่วนหญิงสาวหลายคนก็พากันเต้นระบำฮาวายส่ายสะโพกพลิ้วเอวอ่อนเสียงเชียร์ดังกึกก้องไปทั้งหาค“ สายชส. สายชล … สายชล … ” เสียงเชียร์ของมามิกับสวยสองสาวชาวเกาะคู่แข่งที่หมายตาสายชลดังแหลมออกมากว่าใครเพื่อน แต่พอหันมาเซฮกันต่างก็สะบัดหน้าใส่กันแล้วร้องเชียร์ต่อไกลออกไปมีแพลอยอยู่กลางทะเลไกลออกไปอีกนิตร่างชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังว่ายน้ำแหวกพุ่งมาอย่างเร็วพอมาถึงที่เกาะแพดึงตัวขึ้นไปวิ่งไปคว้าธงสีสดใสที่ปักอยู่ตรงกลางชูขึ้นโบกสะบัดหันหน้าไปทางริมหาดยิ้มเต็มหน้าอย่างผู้ชนะ“ มีคนได้ธงแล้วแม่” เสียงชะละหัวหน้าเกาะร้องบอกแสงดาวผู้เป็นเมียที่ยืนเชียร์อยู่ข้างๆแสงดาวถามว่าใครได้ทุกคนเขม้นมองไปที่แพว่าใครได้ธงไปแล้วนาราตัวของอารีฟะก็ตะโกนบอกทุกคนอย่างตื่นเต้นว่า“ ไอ้สายชลไอ้สาย sa ได้ธงเวย” พวกสาว ๆ พากันกรีตด้วยความดีใจรวมทั้งอารีฟะด้วยเลยถูกนาราหันมองตาเขียวเย็ดเบา ๆ ว่าตัวอยู่นี้จะกรีตทำไมอารีฟะยิ้มแหย ๆ บอกว่า“ ก็มันที่ใจอ่ะ” นาราหันไปมองสายชลแล้วแผดเสียงออกมาบ้างบอกว่าสนก็ดีใจเหมือนกันสองผัวเมือกอศกันกระโศศด้วยความดีใจสุดขีดท่ามกลางเสียงร้องเชียร์“ สายชล … สายชล, สายชล … ” สายชลยืนโบกธงยิ้มกว้างอยู่พบแพจู่ๆหนุ่มชาวเกาะอีกสามคนก็ว่ายมาถึงพากันโหนขึ้นแพตรงไปห้อมล้อมสายชลไว้เพื่อแย่งธงสายชมบี่ยงตัวหลบบอกทั้งสามว่า“ อะไรที่อยู่ในมือกันแล้วไม่ว่าใครหน้าไหนก็เอาไปไม่ได้ง่ายๆหรอกเว้ย” สามหนุ่มชาวเกาะมองหน้ากันแล้วพุ่งเข้าจะแย่งธงจากสายชล แต่แย่งไม่ได้เพราะสายซลหลบได้คล่องแคล่วว่องไวราวกับปลาในสายน้ำ