หงส์สยายปีก

แสงแดดยามเช้าสาดส่องลอดหน้าต่างเข้ามากระทบกับใบหน้าของ จิ๋งหยุนเฉาขมวดคิ้วและลืมตาขึ้น… ดวงตาของเธอค่อยๆ เปิดขึ้นราวกับกลีบกุหลาบที่กำลังพลิบาน เธอรู้สึกเจ็บหัวแปลกๆ ทันใดนั้นเธอก็ได้เห็นปอยผมของตนเองที่ย้อยลงมาที่ใบหน้า เธอหยุดชะงักทันทีพร้อมกับตกตะลึง ใครมันมาทำบ้าอะไรใส่เธออีกล่ะเนี่ย!?

เมื่อไม่นานมานี้เธอได้ให้เฉียวหงเย่ตัดผมให้มิใช่หรือ?  ทำไมมันยังยาวอยู่อีก

กลิ่นรอบๆ ห้องอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมอ่อนๆ จิ๋งหยุนเฉาได้มองตามหากลิ่นนั้นและพบว่า มีโจ๊กชามหนึ่งวางอยู่บนโต๊ะ แต่ถึงอย่างนั้นสิ่งที่เธอได้เห็ยต่อมาทำให้เธอต้องอึ้งจนเหมือนเป็นใบ้!

ที่นี่คือที่ที่เธอเคยอาศัยอยู่!

เธอได้เห็นห้องนอนอันสะอาดสะอ้าน… เธอได้เห็นแจกันแก้วใบโปรดถูกตั้งอยู่บนโต๊ะพร้อมกับไม้ไผ่นำโชค… ผ้าแพรสีน้ำเงินถูกปูอย่างดีบนเตียงนุ่ม ถึงในห้องนอนนี้จะไม่มีของมีค่าอยู่มากนักแต่เธอก็จำได้แม่นว่าของทุกชิ้นที่ตั้งอยู่เธอคือเจ้าของ และนี่มันคือช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดในชีวิตของ

หัวใจของจิ๋งหยุนเฉาเต้นไม่เป็นจังหวะ เธอตื่นตระหนก มือสั่น และพยายามหยิบกระจกขึ้นมาส่องใบหน้าของตนเอง  ภาพในกระจกนี้เป็นใบหน้าที่คุ้นเคยแต่มีบางอย่างผิดปกติ!

นี่คือใบหน้าของเธอ…แต่เป็นเธอตอนเยาว์วัย…เธอเมื่อสิบปีก่อน!

มะ…ไม่มีทาง! นี่เธอเกิดใหม่!

ทุกอย่างบนร่างกายของเธอเยาว์วัย ผิวที่มีสุขภาพดีตลอดจนใบหน้าที่เต่งตึง ปฏิทินในบ้านและสภาพแวดล้อมต่างๆ ยิ่งทำให้เธอมั่นใจมากขึ้นว่าเธอไม่ได้ฝันอยู่!  นี่มันสิบปีก่อน! ตอนนี้เธออายุแค่สิบห้าปี!

เธอกำหมัดแน่น เท่าที่เธอจำได้…ช่วงชีวิตในตอนนี้มันคือฝันร้ายที่เธอไม่มีวันลืม… ทุกเหตุการณ์มันตราตรึงในหัวใจของเธอมานาน

เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ทั้งหมด…หัวใจของจิ๋งหยุนเฉาก็สั่นจนเหมือนจะควบคุมเอาไว้ไม่อยู่  หลังจากที่เธอตั้งสติอยู่นาน เธอเลือกที่จะลุกจากเตียงและเดินไปเปิดประตู เธอเดินไปยังห้องนั่งเล่นและพบกับในหน้าอันคุ้นเคยของสมาชิกในครอบครัว เมื่อเธอได้เห็นใบหน้าของศัตรูคนที่เธอเกลียดชัง ร่างกายของเธอร้อยผ่าวขึ้นมาอย่างเดือดดาล

คนสี่คนนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น ผู้ใหญ่สองคน เด็กสองคน

หนึ่งในนั้นคือแม่ของเธอ ชื่อเยว่ฉิน ผู้ชายวัยกลางคนคือ เฉาเหวยหมิง เขาคือพ่อเลี้ยงของเธอ และเด็กฝาแฝดทั้งสองคน เฉียวหงเย่ และเฉียวฮุยโจว น้องของเธอ

ช่วงชีวิตที่ผ่านมาของเธอ เธอเชื่อมาตลอดว่าเยว่ฉินคือแม่แท้ๆ ที่ให้กำเนิดเธอ แต่เธอได้รู้ความจริงทีหลังว่า ตนเองคือทารกที่เยว่ฉินบังเอิญพบและรับเลี้ยงบุตรบุญธรรม นามสกุลของเธอ จิ๋ง มันมาจากข้อความที่มาจากจี้หยกแกะสลักที่ห้อยคอเธอมาตั้งแต่เกิด เยว่ฉินดีกับเธอมาตลอด แต่นั่นก็ต่อเมื่อเธอไม่ได้ทะเลาะกับเฉียวหงเย่และเฉียวฮุยโจว

ด้วยความสัจจริงความรู้สึกที่เธอมีต่อพ่อเลี้ยง เฉาเหวยหมิง… คือความรังเกียจและเกลียดชังเท่านั้น

เหตุการณ์แย่ๆ ในชีวิตได้เกิดขึ้นในช่วงเวลาเหล่านี้…เมื่อเยว่ฉินป่วยจนสู้กับโรคภัยของตัวเองไม่ไหวและจากไปในที่สุด ด้วยเหตุนี้มันจึงทำให่เธอกลายเป็นลูกที่ไม่มีใครในบ้านต้องการ! เฉาเหวยหมิงผู้ที่มีแต่ตัณหาจึงไม่รั้งรอ… หลังจากที่เยว่ฉินตายเขาได้ทำตัวไม่เหมาะสม จับเนื้อตัวของเธออย่างน่ารังเกียจ และในตอนนั้นจิ๋งหยุนเฉายังเด็กเธอจึงไม่กล้าบอกเรื่องนี้กับใครและทำได้เพียงหนี หลีกเลี่ยงการอยู่ใกล้เขาเท่านั้น ในตอนนั้นเธอคิดเพียงว่าถ้าหากเธอได้เข้าเรียนในมหาวิทยาลัยเธอจะสามารถหนีจากคนจิตใจต่ำช้าอย่างเขาได้

ทว่าความฝันในการเรียนต่อมหาวิทยาลัยไม่แม้แต่จะเกิดขึ้นจริงด้วยซ้ำ เขาใช้ความเป็นพ่อที่เป็นผู้ปกครองตามกฎหมายบังคับเธอให้ลาออกจากโรงเรียน หลังจากนั้นเขาก็ให้เธอเป็นคนรับใช้คอยทำความสะอาดและทำกับข้าว ดูแลงานบ้านของครอบครัว

ถึงแม้เธอจะใช้ชีวิตอย่างยากลำบากและน่ากลัวในบ้านหลังนี้ถึงห้าปี ทว่าเธอก็ไม่เคยยอมเฉาเหวยหมิงได้ในสิ่งที่เขาต้องการ เธอไม่ยอมให้เขาได้ข่มขืนเธอง่ายๆ… ทว่า…ความชั่วของเฉาเหวยหมิงก็ได้ถูกเปิดเผยโดยเฉียวหงเย่ในที่สุด

ทว่าเฉียวหงเย่กลับป่าวประกาศว่าจิ๋งหยุนเฉาล่อลวงพ่อของตนเองให้ล่วมหลับนอน ซึ่งนั่นทำให้ทุกครั้งที่จิ๋งหยุนเฉาออกไปข้างนอกมักมีแต่คนติฉินนินทา

ในปีที่เธออายุครบยี่สิบปี เธอได้พบเจอกับเพื่อนสมัยเรียน  ซึ่งชายผู้นั้นได้ไล่ตามเธออย่างหลงไหล ซึ่งเขาใช้ความพยายามทั้งหมดในการจีบเธอจนคนทั้งเมืองรู้

เธอเข้าในสถานการณ์ของตนเองดี ซึ่งนั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้เธอไม่คิดจะรับรักเขา  ถึงจะมีคนมาตามจีบเธอเช่นนี้ ทว่าเฉาเหวยหมิงก็ไม่ได้ให้อภัยเธอ…

มีอยู่คืนหนึ่ง เฉาเหวยหมิงโกรธเกรี้ยวเธอมาก และไม่สามารถซ่อนความเกียจชังเอาไว้ได้อีกต่อไป ในที่สุดเขาก็คว้ามือของเธอเอาไว้ คืนนั้นจิ๋งหยุนเฉาต่อสู้กับเขาจนแทบขาดใจ เมื่อเฉาเหวยหมิงพลาดท่าเธอก็ได้ฆ่าเขาโดยบังเอิญ มันคือการป้องกันตัว มิใช่เจตนาฆ่า… ทว่าเฉียวหงเย่และเฉียวฮุยโจวบิดเบือนความจริง เปลี่ยนจากขาวให้กลายเป็นดำ! นั่นทำให้จิ๋งหยุนเฉาถูกตัดสินจำคุก!

หลังจากที่เธอถูกโทษจำคุกอย่างน่าอนาถชายผู้ที่เคยไล่ตามจีบเธอก็ได้ปฎิเสธหัวชนฝาว่าตนไม่เคยรัก ไม่เคยตามจีบเธอมาก่อน ที่เขาไล่ตามเธอก็เพียงเพราะต้องการทำให้เฉียวหงเย่หึงหวงก็เท่านั้น! ที่จริงแล้วคนที่เขาต้องการึนเดียวก็คือเฉียวหงเย่!!!