ว่าไงคะท่านนายพล

นิยาย อ่านฟรี ได้ที่ Novelza เรื่อง ว่าไงคะท่านนายพล

---

โดย นำเรื่อง ว่าไงคะท่านนายพล มาเป็นบางส่วน

บทนำ

กู้เหนียนจื่อไม่รู้ว่าจะทำยังไงให้ท่านนายพลที่แสนหล่อเหลาและเย็นชาคนนี้ตกหลุมรักเธอ

แววตาที่มืดมิดและดูจริงจังของเขาจ้องตรงมาที่เธอนิ่ง ๆ แล้วพูดว่า “ …ลองยั่วฉันสิ ถ้าเธอทำให้ฉันพอใจ ฉันก็จะเป็นของเธอ”

กู้เหนียนจื่อ: “!!!”

Hello, Mr. Major General

เรื่องย่อ

ในเวลานี้เป็นช่วงเวลาบ่ายวันหนึ่งในฤดูใบไม้ผลิ อากาศของฤดูนี้มีแสงแดดส่องสว่างอบอุ่นและมีสายลมอ่อน ๆ โชยอยู่ในอากาศตลอดเวลา

 

ตอนนี้กู้เหนียนจื่อกำลังนอนห่มผ้าห่มขนแกะบาง ๆ อยู่บนโซฟากำมะหยี่สไตล์ยุโรปสีแดงข้างหน้าต่างที่ยื่นออกไปคล้ายเป็นระเบียง เธออยู่ในห้องชุดบนชั้น 28 ของอพาร์ตเมนต์ C ในเขตเฟิงหยาง

 

ก่อนหน้านี้ภายในห้องยังเงียบ ทันใดนั้นเสียงร้องของโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

 

“ฝนตกลงมาพรำ ๆ บ้านเกิดของฉันรกไปด้วยหญ้าและต้นไม้ ฉันได้ข่าวว่าคุณยังอยู่ตัวคนเดียว”

 

เสียงเรียกเข้าเพลง “Fireworks Cool Easily” [1] ปลุกหญิงสาวให้ตื่นจากการงีบยามบ่าย

 

แม้ว่าเธอจะสะดุ้งตื่น แต่เธอก็ขี้เกียจเกินกว่าที่จะลุกขึ้นมารับโทรศัพท์ แล้วยังคงนอนหลับตาพริ้มอยู่บนโซฟา

 

“ฝนตกลงมาพรำ ๆ บ้านเกิดของฉันรกไปด้วยหญ้าและต้นไม้ ฉันได้ข่าวว่าคุณยังอยู่ตัวคนเดียว”

 

เสียงโทรศัพท์ยังคงดังต่อไป ใครบางคนที่อยู่ปลายสายกำลังโทรเข้าโทรศัพท์ของเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่าและเห็นได้ชัดว่าจะไม่ยอมหยุดแน่ ๆ

 

คนที่นอนอยู่แกล้งทำเป็นหลับไม่ได้อีกต่อไป เธอเอื้อมมือไปปลดล็อกโทรศัพท์ด้วยการปัดนิ้วอย่างเกียจคร้านแล้วพูดว่า “ฮัลโหล”

 

เสียงที่ไพเราะของเฟิงอี้ซีดังขึ้นจากอีกด้านหนึ่ง “เหนียนจื่อคืนนี้เธอจะต้องมาที่งานนะ! เธอคือเพื่อนสนิทที่สุดของฉัน! วันนี้เป็นวันเกิดของฉันและพรุ่งนี้เราทั้งคู่จะสอบรอบสุดท้ายแล้ว มาฉลองให้กับมิตรภาพของเรากัน!”

 

เธอหัวเราะและตอบกลับว่า “ฉันไม่ลืมหรอก บ้านเธออยู่ในเขตเต๋อซินใช่ไหม”

 

ในเขตเฟิงหยางส่วนใหญ่แล้วจะเป็นอพาร์ตเมนต์ ในทางกลับกันในเขตเต๋อซินเป็นเขตวิลล่า

 

กู้เหนียนจื่อมักจะพักที่อพาร์ตเมนต์ในเขตเฟิงหยางมากกว่า แต่ฮัวเฉาเหิงผู้ปกครองของเธอเป็นเจ้าของบ้านพักในเต๋อซินและตอนนี้ห้องก็ว่าง ถ้าเธอไปพักที่นั่นมันจะช่วยให้เธอไม่ต้องวุ่นวายกับการเดินทางไปร่วมงานฉลองวันเกิดของเฟิงอี้ซี

 

“ใช่แล้ว ฉันจะส่งโลเคชั่นไปให้เธอนะ” คนที่อยู่ปลายสายยืนอยู่ที่ใต้ร่มกันแดดบริเวณระเบียงบ้านพักของเธอ ดวงตาคู่สวยจับจ้องไปที่ท้องฟ้าสีใสโดยที่ใบหูของเธอมีหูฟังไร้สายสีขาวไข่มุกเสียบไว้

 

เสียงพูดที่หวานปานน้ำผึ้งยังคงหลุดออกมาจากริมฝีปากสีเชอร์รี่สีเข้มของเธอ แต่คำพูดที่มีเสน่ห์และน่าหลงใหลอย่างไม่อาจต้านทานได้นั้นตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิงกับการแสดงออกที่บิดเบี้ยวบนใบหน้าของเธอ

 

ในขณะนั้นเฟิงอี้เฉินกำลังยืนอยู่ตรงข้ามเฟิงอี้ซีและเฝ้าดูอีกฝ่ายอย่างเงียบ ๆ ในขณะที่เธอถือแก้วคาปูชิโน่ไว้ในมือ เมื่อคนตรงหน้าวางโทรศัพท์ลงเธอก็ส่ายหัวอย่างไม่พอใจ “อี้ซี เธอจะทำแบบนี้จริง ๆ เหรอ? กู้เหนียนจื่อไม่เคยทำอะไรให้เธอไม่ใช่เหรอ?”

 

“พี่หมายความว่ายังไง ที่บอกว่าเธอไม่ได้ทำอะไร!” เฟิงอี้ซีหัวเราะอย่างเย็นชาก่อนที่จะเดินจากไปด้วยความโกรธ “พี่ใหญ่ พี่ไม่เข้าใจความรู้สึกของฉันหรอก! ก่อนที่เหนียนจื่อจะย้ายมาที่มหาวิทยาลัยของเรา ฉันเป็นคนที่ทำคะแนนได้สูงสุดในคณะของฉัน! ฉันเคยเป็นเจ้าหญิงของคณะ! จากนั้นเธอก็ปรากฏตัวและเอาทุกอย่างไปจากฉัน! ยัยนั่นกล้าดียังไง?! เธอเป็นแค่เด็กกำพร้านะ! เธอกล้าเอาตัวเองมาเทียบพวกเราที่ทั้งรวยทั้งสวยได้ยังไง!”

 

ผู้เป็นพี่สาววางแก้วคาปูชิโน่ของเธอลงและเดินตามน้องสาวเข้าไปในบ้านแล้วยืนอยู่ตรงหน้าต่างสไตล์ฝรั่งเศสพร้อมกับกระซิบเรื่องแผนการกัน

 

“โอเค โอเค ฉันรู้ว่าเธอไม่พอใจเหนียนจื่อ แต่อย่าลืมว่าพ่อแม่ของเหนียนจื่อตายไปแล้วและเธอไม่มีญาติที่ไหน เธอตัวคนเดียว เธอต้องการทุนการศึกษาและเงินจากการทำงานพาร์ทไทม์เพื่อให้ได้เรียนต่อ เราเป็นต่อเหนียนจื่อในเรื่องนี้ เธอแค่ยิ้มและทน ๆ มันไปไม่ได้เหรอ?”

 

“ฉันทำมา 2 ปีแล้ว! แต่ไม่ใช่ครั้งนี้” เสียงของเฟิงอี้ซีลดลงต่ำมาก เธอยื่นมือซ้ายออกมา บนนิ้วกลางของเธอคือแหวนเพชรสีเหลืองรูปลูกแพร์ มีเข็มเล็ก ๆ ประดับที่ด้านบน

 

รอยยิ้มลึกลับและพอใจในตัวเองกระจายไปทั่วใบหน้าของหญิงสาว “ดูนี่สิ ญาติผู้พี่เอามาให้ฉัน คืนนี้สิ่งที่ฉันต้องทำคือเอาแหวนวงนี้สัมผัสกู้เหนียนจื่อ แล้วทิ่มแทงเธอด้วยแหวนนี้ นี่คือการเลี้ยงส่งดาวรุ่งของคณะเรา แล้วต้อนรับเน็ตไอดอลคนดังคนต่อไปของเรา! เธอจะ ‘เดบิวต์’ เมื่ออายุได้ 18 ปี! ฉันลงทุนจัดงานเลี้ยงวันเกิดเป็นล้านหยวนเพื่อสิ่งนี้ พี่จะมาว่าฉันขี้เหนียวไม่ได้นะ”

 

เฟิงอี้เฉินเอามือปิดปากตัวเองขณะที่ดวงตารูปทรงอัลมอนด์ของเธอเบิกกว้าง “เธอจะเอาแบบนั้นจริงเหรอ? อะไรกันเนี่ย”

 

“เหอะ ไม่ใช่แค่นั้นนะ” คนเป็นน้องสาวลดมือซ้ายของเธอลงแล้วหันหน้าไปทางสนามหญ้าที่อยู่เหนือหน้าต่างฝรั่งเศส “ฉันใช้เวลาตามหานานมาก โชคดีที่หาซื้อกล้องวิดีโอรูเข็มที่มีความละเอียดสูงสุดเท่าที่จะเป็นไปได้มาได้ เมื่อวิดีโอถูกโพสต์บนอินเทอร์เน็ตแล้วล่ะก็….หึหึหึ”

 

ฝ่ายที่ได้ยินอย่างนั้นคิ้วกระตุกทันที เธอพูดอย่างใจเย็นว่า “อี้ซี นี่มันจะเกินไปหรือเปล่า จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเธอไปแจ้งตำรวจ? จากนั้นจะเกิดอะไรขึ้นกับครอบครัวของเรา? บริษัทของพ่อจะเข้าสู่ตลาดหลักทรัพย์ในเร็ว ๆ นี้ นี่เป็นช่วงเวลาที่สำคัญมากสำหรับเรา เพราะงั้นอย่าเพิ่งสร้างปัญหาได้ไหม”

 

---

และมี  นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์ อีกหลายเรื่องที่รอให้คุณอ่านที่ novelza.com