เซิ่งอั้นหรานถูกลูกพี่ลูกน้องของเธอหักหลังอย่างเจ็บแสบ เธอขาดสติจนนอนหลับกับชายแปลกหน้าและตั้งท้อง!เธอไปโรงพยาบาล แต่ทว่ามีคนมาบงการชีวิตเธอ ไม่อนุญาตให้เธอทำแท้ง เซิ่งอั้นหรานจำต้องตั้งท้องจนถึงเดือนสิบ และให้กำเนิดเด็กคนหนึ่ง
“อ้า!” เซิ่งอั้นหรานสะดุ้งตื่นขึ้น หอบหายใจเหมือนคนเพิ่งออกกำลังกาย
ข้างนอกแดดจัด แต่แผ่นหลังบอบบางของเธอปกคลุมด้วยเหงื่อเย็น
เธอไม่คาดคิดว่า เธอจะฝันร้ายแบบนั้นอีกแล้ว!
เธอสูดหายใจลึก ปาดเหงื่อบนหน้า….
คืนหนึ่งเมื่อสองเดือนก่อน เพราะเธออารมณ์ไม่ดีจากการทะเลาะกับแฟนหนุ่ม เธอจึงอยากไปหาเพื่อนสาวเธอเพื่อระบายอารมณ์
แต่พอเธอไปถึงห้องของเพื่อนรักเธอ เธอกลับพบว่าเพื่อนรักเธอกำลังนอนอยู่กับแฟนหนุ่มของเธอ
ตอนนั้น เธอไม่รู้ว่าเธอวิ่งออกมาท่าไหน หรือเธอไปบาร์ได้ยังไง
ในบาร์ มีพวกคนรวยกระเป๋าหนักขี้เมามากมาย เธอแค่อยากไประบายให้เต็มที่ และก็ดื่มกับคน เช่นนั้น เธอจึงถูกพาไปห้องหรูหราในสภาพเมามาย
จากนั้น ในภาพเลือนราง เธอเห็นผู้ชาย เธอไม่เห็นหน้าคร่าตาเขา เธอแค่รู้สึกว่าชายคนนั้นดูเต็มไปด้วยอำนาจ…
แก้มของเซิ่งอั้นหรานร้อนผ่าว เธอไม่กล้าคิดถึงมันอีก หลังมองเวลา มันก็เป็นเวลา 10 โมงครึ่งแล้ว
เธอรีบอาบน้ำแต่งตัว สะพายเป้และไปห้องทดลอง
ทันทีที่เธอเข้าห้องทดลอง เซิ่งอั้นหรานก็ทิ้งอารมณ์ทั้งหมดไปและอุทิศตัวเองกับงาน
“รุ่นพี่ อย่าเอาแต่ทำงานสิ ฉันซื้อข้าวมาฝาก” เด็กนักเรียนสาวยกกล่องข้าวในมือขึ้นและทักทายเซิ่งอั้นหราน
เซิ่งอั้นหรานเงยหน้าขึ้นและยิ้มอ่อน เธอไม่มีเวลากินข้าวเช้าในตอนเช้า ซึ่งทำให้เธอหิวเล็กน้อย
แต่วินาทีต่อมา หน้าเธอก็เปลี่ยนสี กลิ่นปลาทำให้เธออยากอาเจียน
“อุ้บ!” เธอทิ้งงานทดลองที่ยังไม่เสร็จ วิ่งไปห้องน้ำเป็นเวลานาน
“รุ่นพี่ ดูจากสภาพของพี่แล้ว พี่คงไม่ได้ท้องหรอกใช่ไหม?” รุ่นน้องสาวรีบวางข้าวของลงข้างเซิ่งอั้นหราน ลูบหลังเธอขณะสงสัย
คำเหล่านี้ดูเหมือนจะจี้ใจเซิ่งอั้นหราน หน้าเธอซีดยิ่งกว่าเดิม
ท้อง…ท้อง..มันคงไม่บังเอิญขนาดนั้นหรอกใช่ไหม?
แต่ความเป็นจริงได้ตบหน้าเธอ!
ในโรงพยาบาล หมอสาวส่งผลตรวจมาและชี้ไปที่ตำแหน่งของทารกในครรภ์” คุณเซิ่ง ยินดีด้วยนะคะ คุณตั้งท้องจริง ๆ ค่ะ! ทารกอายุประมาณ 70 วันแล้วค่ะ แถมยังดูสุขภาพดีอีกด้วยค่ะ”
ทันทีที่คำเหล่านี้หลุดออกมา เซิ่งอันหรานก็รู้สึกเหมือนโดนไฟดูด ตัวของเธอสั่นสะท้านจนต้องใช้มือค้ำกำแพงและรักษาสมดุลร่างกาย
แต่สำหรับเธอเด็กคนนี้ไม่ใช่เรื่องน่ายินดีเลย มันทำให้เธอนึกถึงอดีตที่ไม่อยากนึกถึง
เธอไม่อยากคิดถึงคืนนั้นตอนเธอเห็นเด็กคนนี้ และคิดถึงการทรยศของเพื่อนรักเธอและแฟนหนุ่มของเธอ
เธอเดินวนอยู่บริเวณทางเดินของโรงพยาบาลเป็นเวลานาน และสุดท้ายก็พุ่งเข้าไปในห้องหมออีกครั้ง” หมอค่ะ ฉันไม่อยากเก็บเด็กคนนี้ไว้!”
รอยยิ้มของหมอดูเหมือนจะหายไป เธอไม่คิดเลยว่าหญิงสาวที่ดูอ่อนแอจะโหดร้ายถึงขนาดนี้และอดพูดไม่ได้ว่า” คุณค่ะ….เห้อ น่าสงสารจังเลยเจ้าหนู”
“ในฐานะหมอ ฉันจะเคารพการตัดสินใจของคนไข้ แต่ฉันยังอยากโน้มน้าวคุณให้รอก่อนเพื่อไม่ให้คุณเสียใจในภายหลัง” น้ำเสียงของหมอเปลี่ยนไป เธอได้แต่คิดว่าเด็กรุ่นใหม่นั้นขาดความรับผิดชอบกันอย่างมาก
“หมอค่ะ ฉันคิดดีแล้วค่ะ ฉันไม่อยากเก็บเด็กคนนี้ไว้ค่ะ” เซิ่งอั้นหรานมองเข้าไปในดวงตาของหมอ พูดด้วยน้ำเสียงแน่วแน่
“ลูก แม่ขอโทษนะ..”ขณะที่ลูบท้องตัวเอง เซิ่งอั้นหรานก็รู้สึกหดหู่ใจ
วินาทีที่ศัลยแพทย์กำลังจะลงมือ มันกลับเกิดเสียงดัง’ปัง’ ประตูห้องผ่าตัดถูกเตะเปิด และชายในชุดสูดดำก็กรูกันเข้ามา ทำให้ห้องผ่าตัดกลายเป็นแออัด
ทันใดนั้น หมอกับพยาบาลก็ตกใจ มีดผ่าตัดตกลงบนโต๊ะและเซิ่งอั้นหรานก็ได้สติเช่นกัน
เซิ่งอั้นหรานไม่มีเวลาตอบสนอง ชายที่เข้ามาพุ่งมาจับตัวเธอโดยตรงและฉีดยานอนหลับ
หมอกับพยาบาลตกใจกับเหตุการณ์เหล่านี้และสับสนอย่างมาก
ชายที่ยังไม่ออกไปควักเงินกองหนาออกจากกระเป๋า โยนมันให้หมอ พูดเสียงเย็น”คุณไม่เคยเจอผู้หญิงคนนี้มาก่อน เข้าใจนะ!”
“ครับ…ค่ะ”หมอกับพยาบาลหลายคนตัวสั่น
หลังตื่นขึ้นจากฤทธิ์ยานอนหลับ เซิ่งอั้นหรานก็ตื่นขึ้นมาอย่างกระวนกระวายใจ แต่พบว่าตัวเองอยู่ในห้องนอนสุดหรู
โดยบังเอิญ มีคนเปิดประตูเข้ามา
“คุณหนูเซิ่งตื่นแล้วเหรอครับ?”ชายวัยกลางคนเข้ามา ด้วยจานอาหารน่ากินในมือ เขายิ้มตอนเห็นเซิ่งอั้นหรานมองเขาด้วยสายตาตื่นตัว
“คุณ คุณรู้ได้ไงว่าฉันเป็นคนสกุลเซิ่ง?”
เซิ่งอั้นหรานยิ่งระวังตัวกว่าเดิม คนคนนี้รู้จักชื่อเธอ แต่เธอไม่รู้จักเขา”ทำไมถึงเอาตัวฉันมาที่นี่?”
“คุณหนูเซิ่ง คืนนั้น..เป็นอุบัติเหตุครับ”
พ่อบ้านพูดด้วยน้ำเสียงขอโทษ”นายน้อยไม่อยากยึดติดกับมัน แต่ผมไม่คิดเลยว่าคุณหนูเซิ่งจะตั้งท้อง เนื่องจากคุณตั้งท้อง นายน้อยจึงต้องการเด็กคนนี้ครับ”
เซิ่งอั้นหรานเข้าใจทันทีว่านายน้อยที่เขาพูดคือผู้ชายเลวระยำคนนั้น!
“ทำไม!ทำไมต้องเป็นเขา!บอกนายน้อยของคุณว่านี่คือลูกฉัน และฉันจะทำยังไงกับลูกฉันก็ได้!”
พ่อบ้านทำอะไรไม่ถูกและส่งหนังสือพิมพ์ที่เขาซื้อมาให้เซิ่งอั้นหราน
“ทำไมคุณไม่ดูสิ่งนี้ก่อนละครับ?”
เซิ่งอั้นหรานไม่อยากหยิบมันขึ้นมา แต่บังเอิญเธอกลับเห็นพาดหัวข่าว
“ตระกูลเซิ่งเปิดเผยข้อมูลเท็จ และตลาดหุ้มก็ดิ่งลงเมื่อเช้าวันนี้ ตระกูลเซิ่งควรจะแก้ปัญหาอย่างไร?
เซิ่งอั้นหรานดึงหนังสือพิมพ์มา หลังอ่านมัน ใบหน้าของเธอก็ขาวซีด จ้องพ่อบ้านด้วยความโกรธ”ฝีมือนายน้อยของคุณใช่ไหม?คุณทำได้ยังไง นายน้อยของคุณมันคนหน้าไม่อาย..”
พ่อบ้านไม่เปลี่ยนสีหน้า”คุณหนูเซิ่ง ตราบเท่าที่คุณให้กำเนิดเด็กคนนี้ ไม่เพียงตระกูลเซิ่งจะไม่เป็นไร แต่คุณจะได้เงิน 20 ล้านอีกด้วย ผมคิดว่าคุณหนูเซิ่งคงไม่ทนเฝ้าดูตระกูลเซิ่งล้มละลายหรอกใช่ไหมครับ?”
เซิ่งอั้นหรานขย้ำหนังสือพิมพ์
พ่อบ้านส่งเอกสารให้เธอเงียบ ๆ
เซิ่งอั้นหรานจ้องมองเอกสารเป็นเวลานาน ครุ่นคิดอยู่นาน และในที่สุดก็กัดฟันพร้อมตัดสินใจได้”ฉันจะเซ็นต์!”
หลังได้รับเอกสารลงนาม พ่อบ้านก็พอใจมาก”คุณหนูเซิ่ง ไม่ต้องห่วงครับ นายน้อยของเราจะทำตามสัญญาหลังเด็กคนนี้คลอดออกมาอย่างปลอดภัย”
เกิดเสียงฟ้าผ่าด้านนอกหน้าต่าง และเซิ่งอั้นหรานก็สะดุ้งตื่น
เซิ่งอั้นหรานรู้สึกปวดท้องมาก เธอยื่นมือออกไปสุดแรง พยายามกดออดเล็ก ๆ บนโต๊ะข้างเตียง จากนั้นเธอก็เป็นลมหมดสติไป
“คลอดแล้ว!เด็กคลอดออกมาแล้ว!”
เซิ่งอั้นหรานหอบหายใจ ได้ยินเสียงร้องลั่นของเด็ก
เธอลืมตาขึ้น แต่ก็ยังไม่ทันเห็นว่าเด็กหน้าตาเป็นอย่างไร เพราะเด็กถูกพยาบาลเอาตัวออกไปแล้ว
หลายนาทีต่อมา เซิ่งอั้นหรานถูกย้ายไปห้องพักฟื้น และพ่อบ้านก็เดินเข้ามา
เซิ่งอั้นหรานดึงผ้าปูเตียงด้วยความเจ็บปวด”เด็กเป็นยังไงบ้าง?”
“เด็กอยู่กับนายน้อยแล้วครับ เขาเป็นเด็กผู้ชายสุขภาพแข็งแรง”
พ่อบ้านพูด จากนั้นก็ใส่ซองจดหมายไว้ในลิ้นชัก”นี่คือเช็คเงินสด 20 ล้านครับ เป็นของตอบแทนในความพยายามของคุณหนู”
หลังพูด พ่อบ้านก็กำลังจะออกไป
“ไม่ อย่างน้อยก็ให้ฉันเห็นหน้าลูกหน่อยเถอะ…”เซิ่งอั้นหรานกระวนกระวาย สะบัดผ้าห่มออกและคลานออกจากเตียง
เด็กคนนั้นก็เป็นลูกเธอเหมือนกันนะ!
มันแค่ว่าเธออ่อนแอเกินไปและล้มลงกับพื้นโดยตรง เธอเจ็บท้องมากจนต้องส่งเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด เธอทำได้แค่มองพ่อบ้านเดินหายออกไปจากสายตา”ได้โปรด ให้ฉันได้เห็นหน้าลูก…”
ไม่กี่นาทีต่อมา พยาบาลก็เข้ามาให้ยากับเซิ่งอั้นหราน เธอเห็นเซิ่งอั้นหรานนอนหมดสติอยู่บนพื้นจึงรีบช่วยพยุงเธอขึ้น แต่กลับมีเลือดในมือเธอ
พยาบาลหน้าซีดและวิ่งออกไปด้วยความตื่นตระหนก เซิ่งอั้นหรานผู้ค่อย ๆ ตกอยู่ในสภาพโคม่าได้ยินพยาบาลพูดอย่างแผ่วเบาว่า
“หมอหลี่ค่ะ แย่แล้วค่ะ มีเด็กอีกคนอยู่ในท้องผู้หญิงคนนี้ค่ะ-!”