กรงไฟ วังเวงเงียบเชียบอณูว่างเปล่าแผ่กระจายทั่วบริเวณทางเดินยาวโรงพยาบาลแสงจากหลอดนีออนขาวนวลส่องสว่างซีดน่าพาบรรยากาศน่าพรั่นพรึงไม่ผิดกับความตายยามนี้ไม่มีผู้คนย่างกรายเงาแห่งสิ่งมีชีวิตหลบเร้นความวังเวงหวาดหวั่นกางตาข่ายล้อมดักผู้คนที่อาจพลัดหลงเข้ามาบรรยากาศเช่นนี้ดำเนินเนินนานราวกับมันเป็นนิรันดร์จนกระทั่งเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นในชั่วเสี้ยววินาทีโมงยามที่ผู้คนยังหลับใหลนัยน์ตารัตติกาลยังไม่ทันกะพริบกริ่งงง … งง … เสียงกริ่งดังขึ้นที่ห้องพยาบาลเวรก่อนมันจะลากยาวลอดออกไปยังทางเดินผ่านเก้าอี้ไม้หน้าห้องที่ไร้คนสัปหงกกระจายสู่ความมืดด้านนอกดังประกาศตัวให้โลกรับรู้