สายสวาท ลลินลูบมือลงกับกระหม่อมน้อยของลูกชายยิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนดึงผ้าห่มขึ้นคลุมให้ปิดไฟจากนั้นจึงเดินออกจากห้องนอนหญิงสาวร่างบางอรอนงค์เดินไปตามระเบียงระหว่างห้องซึ่งขัดจนเงาปราบก่อนจะถึงทางบันไดสู่ชั้นล่างพอดีกับที่แม่แก้วตากำลังช่วยพยุงคุณหญิงวลัยแม่สามีของเธอขึ้นมาสตรีวัยเลยกลางคนใบหน้าเอิบอิ่มสดชื่นส่งยิ้มให้ลลินที่รีบเข้าไปช่วยพยุงอีกแรง“ คุณแม่จะขึ้นนอนทำไมไม่เรียกลินล่ะคะ” หญิงสาวกล่าวก่อนส่งสายตาตำหนิไปยังแม่ควงแก้วที่ยิ้มแห้ง“ แก้วจะขึ้นมาบอกคุณลินแล้วค่ะ แต่คุณท่านบอกว่าไม่ต้อง”