Summary
รอยดูเหมือนกับว่าเขาตกอยู่ในฝันที่ไม่มีวันสิ้นสุดที่มีแต่หมอกควันและความมืดมิด
ในความฝันนั้นช่างแปลกประหลาดและน่าฉงนส่วนสาเหตุที่ใช้คำว่า ‘ดูเหมือน’ เป็นเพราะความฝันสลายหายไปทันทีเมื่อคลื่นสั่นสะเทือนเข้ามาหาเขา
รอยตื่นขึ้นมา แต่ในช่วงเวลาที่เขาลุกขึ้นเขาไม่สามารถนึกถึงอะไรเกี่ยวกับความฝันของเขาได้เลย
หลังจากมองไปรอบๆรอยรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับสภาพแวดล้อมของเขา เขารู้สึกว่าร่างกายทั้งหมดของเขาหดตัวเป็นลูกบอลและถูกกักขังอยู่ในพื้นที่เล็กๆ ซึ่งในอากาศอบอวนไปด้วยกลิ่นเหม็นหืดแถมเขายังรู้สึกเหนียวตัวเล็กน้อยอีกต่างหาก
รอยไม่สามารถจินตนาการอะไรได้เนื่องจากไม่มีแสงรอบตัวเขา ด้วยความกลัวโดยสัญชาตญาณเขาจึงอ้าปากร้องโดยไม่รู้ตัว อย่างไรก็ตามเขาเกือบจะสำลักของเหลวที่เผลอสูดดมเข้าไป
รอยกวาดมือไปรอบๆด้วยความตื่นตระหนกราวกับว่าเขากำลังจะจมน้ำ ในที่สุดมือของเขาก็สัมผัสบางสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นชั้นของ ‘กำแพง’ รอยเอื้อมมือไปสัมผัสมันผนังกำแพงนั้นให้ความรู้สึกบางเบาและอบอุ่น
มันสายเกินไปที่จะคิดมากเกินไปรอยกระแทกกำปั้นของเขาออกไปสุดแรงลงบนชั้นของกำแพงด้านหน้า แต่น่าแปลกรอยตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้นหรือไม่? ความแข็งแกร่งของเขาดูเหมือนจะลดลงมากและแม้แต่ร่างกายของเขาก็ไม่ได้เป็นอย่างที่ควรจะเป็น
โชคดีที่ชั้นของ ‘กำแพง’ นั้นแตกในที่สุดหลังจากที่เขากระแทกหมัดเข้ากับมันอย่างต่อเนื่อง เขาได้ยินเสียงแตกและมีรอยแยกปรากฏขึ้นที่ผนังแสงจางๆส่องเข้ามา
มันได้ผล! ทันใดนั้นรอยก็มีพลังและยังคงทุบต่อไปอย่างรวดเร็ว
ในที่สุดเมื่อเขาทุบกำแพงและยกชิ้นส่วนออกไปหลังจากมีของเหลวหนืดที่ซึมเข้ามาช่องว่างก็ปรากฏขึ้นในที่สุดเขาก็พบทางออก! รอยตะเกียกตะกายออกไปตามช่องว่างและอากาศจากโลกภายนอกก็ไหลเข้ามาทำให้รอยพอใจกับการหายใจตามสัญชาตญาณในที่สุดรอยสูดหายใจยาวเต็มปอดมันทำให้เขารู้สึกโล่งใจ
อย่างไรก็ตามรอยผงะกับเสียงร้องแปลกๆที่เขาทำหลังจากหายใจออก เขาไม่รู้ว่าเป็นเพราะเส้นเสียงของเขาไม่ได้ใช้งานมานานหรือไม่เพราะเสียงที่เขาทำคือ
ฟืด ฟืด ~~
เวรเอ้ยนี่ฉันกลายเป็นตัวอะไรไปแล้ว!?
รอยสถบในใจจากนั้นก็ใช้มือลอกกำแพงที่แตกออกอย่างรวดเร็วเพื่อให้ช่องว่างใหญ่ขึ้นและพยายามปีนขึ้นไปบนขอบจนร่างของเขาก็หลุดออกจากช่องว่าง
สิ่งแรกที่รอยทำหลังจากที่เขาเอาตัวเองออกมาได้คือการเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า เขาตกตะลึง!
พระจันทร์…สีม่วง?!
หลังจากจ้องมองมันมาระยะหนึ่งแล้วในที่สุดรอยก็มั่นใจว่าสิ่งกลมๆที่เปล่งประกายสีม่วงและห้อยอยู่บนท้องฟ้าคือดวงจันทร์ จากนั้นเขาก็ลดศีรษะลงด้วยความตื่นตระหนกและมองไปที่สถานที่ที่เขาเพิ่งโผล่ออกมา
อะไรวะเนี่ย! มันคือไข่?! ไข่ฟองใหญ่!
อันที่จริงรอยมีลางสังหรณ์ไม่ดีตอนที่เขาปลดปล่อยตัวเองออกจากรอยร้าวเมื่อครู่ เขารู้สึกสิ้นหวังเพราะกลัวว่าเขาจะไม่ถูกคนอื่นๆรักหลังจากที่พวกเขารู้ว่ารอยฟักออกมาจากไข่สีดำ (อารมณ์แบบลูกเป็ดขี้เหร่55)
เขาฟักออกมาจากไข่จริงๆ
สวัสดีทุกคน. ต่อจากนี้ไปโปรดเรียกฉันว่ารอยผู้ฟักออกมาจากไข่…
หลังจากเข้าใจสถานการณ์ที่สิ้นหวังแล้วรอยก็ยื่นมือทั้งสองข้างออกมาดูชัดๆ เขาคิดว่ามันควรจะเป็นมือมนุษย์คู่หนึ่งตามปกติแต่ทว่าตอนนี้กลับปรากฏเป็นฝ่ามือขนาดเท่าทารกคู่หนึ่ง ผิวของเขาไม่เพียงแต่เป็นสีแดงเข้มแปลกๆเท่านั้นแต่ยังมีลายเส้นสีดำประหลาดติดอยู่ด้วย ไม่พอแค่นั้นเขามีกรงเล็บที่แหลมคมรวมถึงเท้าของเขาที่ดูเหมือนกรงเล็บของสัตว์
รอยสัมผัสใบหน้าของเขาตาจมูกและปากของเขายังคงอยู่ที่นั่น แต่ดูเหมือนว่าจะมีรอยนูนสองอันที่หน้าผากของเขานี่คือเขาทั้งสองข้างใช่ไหม?
รอยค่อยๆใช้มือแตะไปที่ด้านหลังและพบกับหางสีดำที่ตรงปลายคล้ายหัวลูกศร…
ให้ตายเถอะฉันกลายเป็นสัตว์ประหลาดแบบไหนกันไปแล้วเนี่ย? มันจะดีมากถ้ามีกระจกอยู่ใกล้ๆ…
จู่ๆรอยก็นึกถึงอะไรบางอย่าง การแสดงออกของเขาเปลี่ยนไปเมื่อเขาก้มศีรษะลงเพื่อมองไปที่เป้ากางเกงของเขา ในที่สุดเขาก็ถอนหายใจยาวอย่างโล่งอกด้วยความยินดี!
แม้ว่าเขาจะไม่ได้ใส่กางเกงแถมอากาศก็ค่อนข้างหนาว แต่ถ้าเจ้ารอยน้อยนี้ยังอยู่ดีอากาศแบบนี้ก็ถือว่าเย็นสบายมาก!
โชคดี! เพศของฉันไม่เปลี่ยนแปลงไม่งั้นฉันคงเป็นบ้าไปแล้วจริงๆ ถ้าต้องทิ้งความทรงจำของฉันเกี่ยวกับการเป็นมนุษย์เพศชายอย่างตรงไปตรงมาในช่วงยี่สิบปีที่ผ่านมานี้โดยตัดสินจากการที่ฉันฟักออกจากไข่ ถ้าเกิดฉันกลายเป็นผู้หญิงจริงๆนั้นก็หมายความว่าฉันจะต้องออกไข่เมื่อฉันผสมพันธุ์ อนาคต? ฉากแบบนั้นเป็นเพียงเรื่องตลกให้ตายสิ…
รอยส่ายหัวไล่ภาพที่น่าขนลุกนี้ออกไปจากความคิด รอยเริ่มจัดเรียงความทรงจำของเขาตั้งแต่เขายังสับสน
ชีวิตก่อนหน้าของรอยไม่มีอะไรพิเศษเขาเติบโตขึ้นมาเป็นเยาวชนที่ไร้กังวลในวัยที่สงบสุข หลังจากจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยเขาทำงานอย่างหนักในเมืองเพื่อจ่ายค่าจำนองราคาแพงนั้น งานอดิเรกที่เขาชอบคือเล่นเกมอ่านนิยายการ์ตูนและดูอนิเมะ เขาจะทำบาร์บีคิวกับเพื่อนๆบ้างเป็นครั้งคราวถ้าหากสถานการณ์ทางเศรษฐกิจของเขาเอื้ออำนวยและเขาก็จะถือโอกาสระบายให้เพื่อนในวงฟังตอนดึก เขาค่อนข้างเก่งในการค้นหาความสุขบนความทุกข์ยากซึ่งเป้าหมายในชีวิตของเขาคือการมีบ้านหลังใหญ่ที่มีพื้นที่เกือบสี่ร้อยตารางเมตรเพื่อใช้มันเป็นเวทมนตร์ในการหลอกล่อผู้หญิงสวยๆซักคนให้เธอมารับภาระจำนองด้วยกันกับเขา…
ที่คุณเห็นรอยแบบนี้ก็คงคิดว่าเขาเป็นเหมือนคนธรรมดาทั่วไปซึ่งที่จริงแล้ว…มันก็ใช่ แต่ก็มีบางสิ่งเหมือนกันและมันก็เป็นสิ่งเดียวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาคงจะเป็นความทรงจำชิ้นสุดท้ายที่เกิดขึ้นในชีวิต
รอยดูเหมือนจะจำหน้าแม่และลูกคู่นั้นได้ในตอนที่เขากำลังข้ามทางม้าลายที่ทางแยกแห่งหนึ่ง เด็กคนนั้นกำลังเดินเล่นเกมบนโทรศัพท์มือถือในเวลาเดียวกันแม่ของเขาก็ดึงแขนเด็กคนนั้นมาบรรยายในเรื่องที่ลูกของเธอไม่ได้สนใจกฏจราจร แต่ทว่าในขณะนั้นเองก็มีรถคันหนึ่งขับฝ่าไฟแดงพุ่งเข้ามาคนขับรถอาจจะเมาหรือเป็นอะไรสักอย่าง รอยเห็นสังเกตุเห็นมันอย่างชัดเจนและมีโอกาสที่จะหลบ แต่แม่และลูกสองคนนั้นไม่ได้ตระหนักถึงมัน รอยไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ในตอนนั้นเขากลับตัดสินใจผลักคู่แม่ลูกนั้นออกไป จากนั้นเขาก็รู้สึกถึงแรงกระแทกอย่างมากและร่างกายของเขาก็หมุนไปบนท้องฟ้า
ความทรงจำของเขาหยุดอยู่ที่นั่นและรอยก็รู้ว่าเขาน่าจะตายคาที่? จำเป็นหรือไม่ที่จะต้องไตร่ตรองว่าเหตุใดเขาจึงปรากฏตัวในสถานที่แปลกประหลาดแห่งนี้และกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่แปลกประหลาด? ไม่จำเป็นต้องคืดมากแล้วแน่นอนว่าเขาเกิดใหม่!
คนหนุ่มสาวในปัจจุบันคงอายที่จะสนทนากับคนอื่นหากพวกเขาไม่รู้จักคำศัพท์เฉพาะเช่นคำว่าต่างโลกหรือการเกิดใหม่
รอยไม่เสียใจที่เสียชีวิตเพื่อช่วยชีวิตแม่ลูกคู่นั้นใครจะมีเวลาไตร่ตรองในช่วงเวลาแห่งการเป็นฮีโร่ มนุษย์ดำเนินชีวิตตามปกติมาหลายปีและช่วงเวลาที่รุ่งโรจน์เพียงครั้งเดียวก็เพียงพอแล้ว
ความเสียใจเพียงอย่างเดียวของรอยคือพ่อแม่ของเขาพวกท่านคงเสียใจ รอยเริ่มเศร้าเมื่อนั้นถึงเรื่องนี้…
หลังจากเงียบไปชั่วขณะเมื่อนึกถึงช่วงครึ่งแรกของชีวิตที่หายไป รอยจับเขาคู่ๆเล็กบริเวณคิ้วก่อนจะปรับความคิดและเงยหน้าขึ้นมองสภาพแวดล้อมโดยรอบ
สิ่งที่เขาเห็นทำให้เขามึนงงเล็กน้อย
ดูเหมือนตัวเขาจะอยู่บนชายหาดที่ไหนซักแห่งอย่างไรก็ตามแตกต่างจากท้องฟ้าสีฟ้าและเมฆสีขาวในความประทับใจของเขา กลับกันทรายบนชายหาดนี้กลับเป็นสีแดงอมดำแถมเม็ดทรายยังมีขนาดใหญ่มากเหมือนถ่านที่เผาไหม้โดยตามซอกนั้นมีน้ำไหลผ่าน พวกมันไม่เพียงแต่ปล่อยควันสีเขียวเท่านั้นแต่ยังทำให้อากาศโดยรอบเต็มไปด้วยเขม่าอีกด้วย ยิ่งห่างจากทะเลมากเท่าไหร่ก็ยิ่งมีทรายสีแดงมากขึ้นในทางกลับกันทางฝั่งที่อยู่ใกล้ทะเลก็ยิ่งมีทรายสีดำมากขึ้น
ทรายนี้ดูเหมือนจะเกิดจากหินหนืดสดซึ่งมีความร้อนและชื้นดูเหมือนจะเป็นลักษณะที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของชายหาดแห่งนี้ น่าแปลกที่นอกจากรอยแล้วยังมีไข่อีกนับหมื่นฟองอยู่บนชายหาดนี้!
ไข่เหล่านี้มีขนาดแตกต่างกันไปแต่ขนาดที่เล็กที่สุดก็มีขนาดไม่น้อยไปกว่าไข่นกกระจอกเทศ สีของมันก็คละกันไปหลากหลายสีเช่นสีดำสีแดงและแม้แต่สีม่วงและสีเงิน ความคล้ายคลึงกันเพียงอย่างเดียวคือสภาพที่อบอุ่นและชื้นของชายหาดที่เงียบสงบแห่งนี้ดูเหมือนจะทำให้ที่นี้มีสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมในการฟักไข่
ดูเหมือนว่าจะเป็นโรงฟักไข่ตามธรรมชาติ แล้วไข่เหล่านี้มาจากไหนกันละ?
รอยหันศีรษะไปรอบๆและเห็นคลื่นซัดชายหาดที่ขอบ สีของน้ำทะเลให้ความรู้สึกอึดอัดมากภายใต้แสงจันทร์รอยเห็นว่ามันเป็นน้ำสีแดงเลือด!
ไข่ที่มีขนาดแตกต่างกันลอยอยู่บนน้ำทะเลสีเลือดก่อนจะถูกผลักมาเกยบนชายหาดด้วยความช่วยเหลือของกระแสน้ำ ฉากแปลกๆนี้ทำให้รอยเข้าใจได้ในที่สุดว่าเขามาปรากฏตัวบนชายหาดได้อย่างไร
ความรุนแรงของคลื่นแต่ละครั้งไม่สม่ำเสมอในบางครั้งพวกมันมีขนาดใหญ่แต่บางที่ก็เล็กจนทำให้ไข่บางส่วนถูกดันไปที่ชายหาดมากขึ้นแต่ในขณะเดียวกันก็มีที่บางส่วนที่กระจัดกระจายไปรอบๆ
บนชายหาดยิ่งใกล้ทะเลมากขึ้นน้ำทะเลก็ได้ชะล้างทรายแมกม่าจนทำให้อุณหภูมิลดลงอย่างรวดเร็ว ในทางตรงกันข้ามทรายที่อยู่ไกลออกไปอาจกักเก็บความร้อนไว้ได้นานขึ้นซึ่งนำไปสู่ความแตกต่างของความเร็วในการฟักไข่ รอยสามารถมองเห็นไข่จำนวนมากเคลื่อนไหวและสั่นในบริเวณที่มีอุณหภูมิสูงขึ้นต่อหน้าเขาในขณะที่บริเวณที่มีอุณหภูมิต่ำกว่าข้างหลังเขาเงียบสนิท
โชคมีบทบาทสำคัญ แต่โหดร้ายในการอยู่รอดของผู้ที่เหมาะสมที่สุดที่นี่ ในความเป็นจริงไข่ดันไปที่ชายหาดแล้วมีโชคดีกว่า รอยเห็นไข่บางส่วนชนกันและแตกเป็นเสี่ยงๆก่อนที่พวกมันจะร่อนลงทำให้ของเหลวในไข่ที่แตกเหล่านี้ไหลลงสู่ทะเล!
ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าไข่เหล่านี้โชคร้ายจริงๆ! สิ่งมีชีวิตที่อยู่ข้างในไม่มีโอกาสฟักเป็นตัวเลยด้วยซ้ำ
รอยไม่สามารถช่วยได้เขาทำเพีนงแต่ชื่นชมยินดีในโชคของตน โชคดีที่เขาอยู่ในไข่ที่ร่อนลงบนบกได้สำเร็จถ้าไม่เช่นนั้นเขาอาจเป็นหนึ่งในไข่ที่โชคร้ายเหล่านั้น
มหาสมุทรนี้ชายหาดนี้และฉากที่แปลกประหลาดตรงหน้าเขากำลังก่อให้เกิดเครื่องหมายคำถามในใจของรอยอย่างเมามัน ฉันไปถึงนรกที่ไหน! สภาพแวดล้อมที่อัดอั้นและโหดร้ายนี้ทำให้รอยรู้สึกแย่
นอกจากนี้ฉันควรทำอย่างไรต่อไป? มันเป็นเวลาซักพักแล้วหลังจากที่ฉันฟักออกจากไข่ รอยมีความเข้าใจพื้นฐานเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมจากการสังเกตของเขาแต่เขาก็ยังไม่รู้ถึงสิ่งที่ตัวเองต้องทำต่อไป
ในขณะนี้เองเสียงโครกครากก็ดังมาจากบริเวณหน้าท้องเสียงนี้มาจากตัวของรอยเอง
เขาหิว…ใช่ตอนนี้รอยกำลังรู้สึกหิวเป็นอย่างมาก!
ความรู้สึกหิวโหยฉับพลันและรุนแรงจนทำให้รอยทรุดไปนอนกับพื้น
ความรู้สึกที่ท้องว่างเปล่าราวกับว่ามีหลุมดำอยู่ในท้อวของเขามันกระตุ้นให้ปากของรอยหลั่งน้ำลายออกมาเป็นจำนวนมาก หยดน้ำลายเหล่านี้ไหลออกมาตามซอกฟันเล็กๆไม่หยุดก่อนจะหยดลงบนพื้นจนกัดกร่อนก้อนหินและทำให้เกิดควันสีเขียว
รอยไม่ได้คิดมาเกี่ยวกับเรื่องอื่นๆในตอนนี้เขาไม่สามารถต้านทานสัญชาตญาณทางกายภาพของร่างกายได้ เขาหิวมากจนหันหน้าไปจ้องเปลือกไข่ฟองใหญ่ที่ตนเพิ่งฟักออกมาเปลือกไข่สีดำที่น่าเกลียดนี้กำลังส่งกลิ่น ‘กินฉันสิฉันอร่อยนะ’ ซึ่งเป็นการประกาศการมีอยู่ของมันออกมา
ฉันกินได้ใช่มั้ย? แน่นอนว่ามันต้องกินได้สิ? สิ่งมีชีวิตบางชนิดไม่กินเปลือกไข่ของพวกมันหลังจากฟักออกมาจากไข่หรอกหรอ?
รอยไม่สามารถคิดถึงสิ่งอื่นใดที่สามารถบรรเทาความหิวของเขาได้จากสิ่งรอบข้างได้ ดังนั้นเขาจึงไม่สนใจกับเรื่องเล็กน้อยว่ามันจะทำให้เขาปวดท้องหรือไม่รอยรีบหยิบเศษเปลือกไข่ใกล้มือแล้วยัดมันเข้าปากจากนั้นก็ขยับปากขบเคี้ยวมันอย่างแรง
กร๊อบ แกร๊บ. รอยเบิกตากว้างเขาไม่คาดคิดเลยว่าเปลือกไข่จะมีรสชาติอร่อยได้ขนาดนี้ มันให้ความรู้สึกเหมือนกับการเคี้ยวข้าวเกรียบกรอบๆ เขาไม่รู้ว่าเป็นเพราะชายหาดแมกม่าร้อนๆนี้หรือเปล่าแต่จริงๆแล้วรสชาติของเปลือกไข่ดำๆนี้ราวกับว่ามันถูกอบ ใช่แล้วรอยพบว่ามันอร่อยมาก!
เปลือกไข่ที่เขากลืนเข้าไปในที่สุดก็ช่วยบรรเทาความหิวโหยในท้องของเขาได้ อย่างไรก็ตามก่อนที่เขาจะมีความสุขความทรงจำประหลาดจู่ๆก็ปรากฏขึ้นในใจของเขาจนทำให้รอยผงะ
ความทรงจำนี้เป็นสิ่งที่สืบทอดมาจากเปลือกไข่มันเป็นเพียงความทรงจำสั้นๆ และบอกเขาเพียงสองสิ่ง – เรื่องหนึ่งเกี่ยวกับตัวตนของเขาและอีกเรื่องเกี่ยวกับชื่อของเขา
รอยตะลึงเพราะพบมรดกจากเปลือกไข่ว่าตัวตนของเขาแท้จริงแล้วคือปีศาจ!
นี่เป็นเรื่องยากเกินกว่าที่จะทำใจยอมรับจริงๆ รอยไม่ได้คิดไปยังทิศทางของปีศาจเมื่อเขาตระหนักถึงสภาพร่างกายที่แปลกประหลาดก่อนหน้านี้ เขายังคงคาดเดาว่าเขาได้เกิดใหม่เป็นสัตว์ประหลาดเฉกเช่น ก๊อตซิลล่า แต่ถึงจะเป็นเรื่องที่น่าผิดหวังแต่ก็รอยก็คิดว่ามันค่อนข้างแปลกใหม่
อย่างไรก็ตามตอนนี้สถานการณ์อาจเลวร้ายกว่าที่เขาคิด
เดียวก่อนพวกเขาเข้าใจผิดหรือเปล่า! ฉันตายเพื่อช่วยชีวิตคน! แม้ว่าผลบุญของการช่วยชีวิตอาจจะไม่เพียงพอที่จะให้ฉันได้ขึ้นสวรรค์และกลายเป็นนางฟ้าตัวอ้วนน่ารักที่ถือคันธนูและลูกศรอันเล็กๆและยิงใส่สาวสวย แต่อย่างน้อยฉันก็ควรได้รับโอกาสอีกครั้งในชีวิต!แล้วทำไมฉันถึงกลายเป็นปีศาจน้อย?! ฉันตกนรกแทนที่จะได้ขึ้นสวรรค์??
เขาสถบด่าในใจ แต่ไม่สามารถทำอะไรได้ รอยไม่มีอำนาจที่จะแก้ไขเกี่ยวกับเรื่องนี้แม้ว่าจะมีบางอย่างผิดพลาดก็ตาม
“ บาครอนช่า เมอรีเยอร์ ลัคดิเรน สแตนลิส ลุนดิชา…รามอส โอซิริส?!”
ชื่อยาวเหยียดปรากฏขึ้นมาในความคิดของรอยขณะที่เขากำลังกินเปลือกไข่ นี่ต้องเป็นชื่อปีศาจที่แท้จริงของเขาถ้าเขาเดาไม่ผิด!
ตามความทรงจำปีศาจตัวน้อยทุกตัวที่ฟักออกมาจากไข่จะได้รับชื่อหลังจากกินเปลือกไข่ ชื่อนี้เป็นชื่อปีศาจที่แท้จริงและเป็นเครื่องหมายที่ประทับบนจิตวิญญาณของปีศาจที่เป็นความลับสูงสุดและต้องไม่เปิดเผยให้ใครรู้ หากมีความจำเป็นโดยทั่วไปพวกเขาสามารถแบ่งบางส่วนของชื่อยาวออกมาและใช้เป็นนามเรียกขานของตนเองได้
เหตุผลที่ชื่อปีศาจที่แท้จริงต้องถูกเก็บเป็นความลับก็คือเมื่อมันกลายเป็นที่รู้จักของคนอื่นคนๆ คนที่ทราบชื่อจริงของปีศาจตนนั้นจะสามารถสร้างความเสียหายที่ลบไม่ออกให้กับปีศาจได้ด้วยวิธีพิเศษบางอย่าง! การเปิดเผยชื่อปีศาจที่แท้จริงเป็นภัยคุกคามอย่างใหญ่หลวงต่อการอยู่รอดของพวกเขา! มันเป็นจุดอ่อนทั่วไปของปีศาจทั้งหมด!
ซึ่งเหมือนกับการใช้คอมพิวเตอร์สร้างเอกสาร โปรแกรมจะทำเครื่องหมายไฟล์ที่สร้างขึ้นโดยอัตโนมัติด้วยหมายเลขหน้า เมื่อคุณทราบชื่อเต็มของไฟล์แล้วคุณจะสามารถค้นหาไฟล์ได้อย่างแม่นยำแม้ว่าจะมีไฟล์เป็นล้านๆก็ตาม ชื่อที่แท้จริงของปีศาจคือ “เครื่องหมาย” ที่ผู้สร้างตั้งให้มันสามารถระบุและค้นหาวิญญาณของปีศาจได้อย่างแม่นยำ!
เมื่อเขาเข้าใจจุดนี้แล้วรอยจะไม่เอ่ยชื่อที่แท้จริงของเขาอีกต่อไป ยิ่งไปกว่านั้นมีเพียงคนบ้าเท่านั้นที่อยากอ่านชื่อยาวๆแบบนี้และเขาจะยังคงใช้ชื่อที่เขามีในชาติก่อน
อย่างไรก็ตามเหตุการณ์นี้ยังทำให้รอยรู้สึกตื่นตัว
การที่เขาเป็นปีศาจนั้นเป็นความจริงที่หักล้างไม่ได้ซึ่งไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้เมื่อเขามีชื่อปีศาจที่แท้จริง สิ่งแรกที่เขาต้องทำในสภาพแวดล้อมที่ไม่รู้จักและโลกที่ไม่รู้จักคือการปรับตัวให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงนี้ เขาจะต้องไม่มองโลกนี้ด้วยความคิดของมนุษย์มิฉะนั้นเขาอาจตายโดยไม่รู้ตัวหากเขาประมาท!
มีเพียงคนที่เคยตายแล้วเท่านั้นละที่จะรู้ว่าพวกเขาโชคดีแค่ไหนที่ได้เกิดใหม่ ใครจะรู้ว่าเขาจะได้รับโอกาสอีกครั้งหากเขาต้องตายอีกครั้ง
ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือปีศาจสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับเขาที่จะต้องรักษาชีวิตของตัวเองเอาไว้ดีดี
พื้นที่ผิวของไข่นรกไม่ใหญ่นักและรอยก็กลืนกินสิ่งทั้งหมดในเวลาไม่นาน เมื่อเขากลืนเปลือกไข่ชิ้นสุดท้ายเข้าไปและรู้สึกพึงพอใจเล็กน้อยที่ท้องของเขาถูกเติมเต็ม ฉับพลันจู่ๆก็มีเสียงปรากฏขึ้นมาในใจอีกครั้ง
“ ระบบปรับแต่งราชาปีศาจเปิดใช้งานแล้ว!”
และยังมี นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์ อีกหลายเรื่องที่รอให้คุณอ่านที่ novelza.com