Summary
อ่านนิยายออนไลน์ ฟรี ได้ที่ King of Sport เรื่อง กำเนิดใหม่สาวนักเรียนเซียนธุรกิจ
เรื่องย่อ
“ แน่นอน นิคคุณต้องเชื่อมั่นในฝีมือผม” ถังหยาน กล่าวพร้อมหยิบธนูที่วางอยู่ด้านข้าง เขาจ้องไปที่ละมั่งแอฟริกาที่กำลังเล็มหญ้าอยู่ห่างออกไปราว 60 เมตรและหยิบลูกศรออกจากซองหนังพร้อมกับง้างสายแล้วเล็งไปที่เป้าหมาย
ตามหลักการใช้งานคันธนู ธนูตรงคันธนูทแยงและธนูผสม คันธนูแบบตรงและธนูแบบผสมมักจะใช้สำหรับการล่าสัตว์ในขณะที่คันธนูทแยงมักไม่เป็นที่นิยมใช้กันเพราะมีขนาดเล็กจึงไม่ค่อยทรงพลัง
ฟิ้วววว เสียงดังขึ้นและลูกศรก็บินออกจากคันธนูทแยงมันบินโค้งแบบพาราโบลาในอากาศจากนั้นก็พุ่งตัวไปทางละมั่ง ละมั่งดูเหมือนจะรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติในวินาทีสุดท้ายมันวิ่งไปข้างหน้า ทำให้ลูกธนูที่ควรพุ่งไปที่หน้าอก พลาดเป้าหมายไปโดนที่บริเวรต้นขาของละมั่งผู้โชคร้าย ละมั่งส่งเสียงกรีดร้องแล้วกระโจนไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว เหตุผลหลักที่ว่าทำไมคันธนูทแยงมักไม่เป็นที่นิยมใช้ในการล่าสัตว์ก็คือแรงที่เกิดขึ้นนั้นน้อยเกินไปโดยทั่วไปแล้วจะมีผลเฉพาะกับเป้าหมายในระยะ 50 เมตรเท่านั้น
“แย่แล้ว”
ชายผิวเข้มเห็นละมั่งเตลิดไปอย่างนั้นเขารีบวิ่งตรงไปที่รถกระบะที่จอดไว้ด้านข้าง
เสียงเครื่องยนต์คำรามพร้อมกับรถกระบะทะยานไปข้างหน้าในพริบตา
ถังหยานสะพายคันธนูและกระโดดขึ้นด้านหลังของรถบรรทุกทันที
ถังหยานเป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคอยดูแลวิศวกรของโครงการ Chinese Aid เขายังเป็นนักยิงธนูมือสมัครเล่นที่ฝีมือค่อนข้างดีอีกด้วย ชายแอฟริกันที่มากับเขาคือ นิค จาฟารี่ ผู้นำกลุ่มทหารรับจ้างชาวไนจีเรียมีหน้าที่รับผิดชอบด้านความปลอดภัยสถานที่ก่อสร้างทางรถไฟพวกเขาสองคนมักจะออกล่าสัตว์ในป่าด้วยกันบ่อยๆหลังเลิกงานเพื่อเป็นการผ่อนคลาย
ทักษะการขับขี่ของจาฟารีค่อนข้างดี หลังจากที่ละมั่งถูกยิงที่ต้นขาความเร็วในการหนีก็ลดลงอย่างมาก
“ฮ่าฮ่า มันช้าลงแล้วพี่ชายถังช่วยแสดงความสามารถของคุณอีกครั้ง!” จาฟารี ตะโกนอย่างตื่นเต้นขณะที่เขาเหยียบคันเร่งหนักขึ้น
“แน่นอนๆ แต่ช่วยขับให้มันดีดีหน่อย” ถังหยานพูดขึ้นมาพร้อมกับง้างธนูอีกครั้ง
ถนนบนทุ่งหญ้าไม่ราบเรียบและรถก็สะดุดหลุมเล็กๆตลอดเวลา ในทางทฤษฎีมันเป็นไปไม่ได้ที่จะยิงให้ถูก โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับละมั่งแอฟริกาที่ยังคงหนีตายอยู่ บางทีอาจจะรู้สึกถึงวิกฤตของมันละมั่งก็เริ่มออกวิ่งอย่างบ้าคลั่งอีกครั้ง
“แม่แกจะรีบไปตายที่ไหนวะ” จาฟารีสบถออกมา ก่อนเหยียบแรงขึ้น
มีเนินเขาปรากฏอยู่ด้านหน้า มีทุ่งหญ้าและพุ่มไม้อยู่บนยอดซึ่งบังสายตาไว้พอดี
“ มันพยายามหนีเข้าไปในพุ่มไม้!” จาฟารีตะโกนใส่ถังหยาน ในขณะที่เหยียบคันเร่งของรถจนสุด แต่เนื่องจากรถกำลังปีนขึ้นเขาความเร็วของมันก็ลดลงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ถังหยาน รู้ว่าเขาจะต้องลงมือในทันทีมิฉะนั้นละมั่งจะหนีไป
ถังหยาน สูดหายใจลึก ๆ และไม่สนว่าใจรถจะพุ่งไปชนกับอะไรความสนใจเขาอยู่ที่ละมั่งเท่านั้น ฟิ้ววววว ลูกศรพุ่งออกไปอย่างรวดเร็วและลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า ก่อนจะปักเข้าที่บริเวณช่องท้องของละมั่ง เท้าของมันพันกันล้มแล้วค่อยกลิ้งไปตายในพุ่มไม้
“เยี่ยมยอด!” จาฟารีตะโกนอย่างตื่นเต้น
ถังหยาน ต่อยหมัดใส่อากาศเป็นการประกาศชัยชนะ
แต่เมื่อจาฟารีพยายามเหยียบเบรกของรถกลับเบรกไม่อยู่ พวกเขามาด้วยความเร็วเกินไปรถวิ่งเข้าไปในพุ่มไม้
ทั้งสองคนคว้ารถและเตรียมพร้อมสำหรับการปะทะ
แต่สิ่งที่พวกเขาไม่เคยจินตนาการมาก่อนคือหลังพุ่มไม้จะเป็นเป็นหน้าผา
รถตกสู่ด้านล่างทันที
“แย่แล้ว”
ถังหยานกระโดดไปทางด้านหลังของรถกระบะในขณะที่เขาลอยอยู่ในอากาศเขาเห็นเมฆสีขาวอยู่เหนือศีรษะจากนั้นเมื่อความมืดเริ่มล้อมเขาขณะที่เขาร่วงลงสู่ด้านล่าง
ความคิดของ ถังหยาน เป็นเหมือนวิดีโอเทปทบทวนชีวิตที่ผ่านมาของเขาอย่างต่อเนื่องซึ่งเต็มไปด้วยความอ้างว้างและต่ำต้อย
เขาขบฟันแน่นก่อนกระแทกพื้น ถังหยานรู้สึกว่าสติของเขาค่อยๆหายไป
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ !”
เสียงหัวเราะ ใครหัวเราะ
ฉันยังไม่ตายเหรอ
ถังหยาน ลืมตาขึ้นและมองไปรอบ ๆ เขายืนอยู่ในสนามเด็กเล่นล้อมรอบไปด้วยนักเรียนสามสี่สิบคน เสียงหัวเราะมาจากพวกเขา
“ถังหยานได้ 0 คะแนน!” มีเสียงดังมาจากข้างหลังเขา
ในขณะที่เขากำลังจะหันหลังกลับก็เกิดมีอาการปวดอย่างฉับพลันในหัวจนเขาต้องทรุดลงไปกับพื้นพลางใช้มือทั้งสองข้างประครองศรีษะจากนั้นทุกอย่างก็มืดไปอีกครั้ง
เมื่อเขาฟื้นขึ้นมาเขาก็ลุกขึ้นยืนพลางสอดส่ายสายตาไปรอบๆพบว่าตัวเองอยู่ในความว่างเปล่าที่ล้อมรอบด้วยสีขาว
“นี่ใช่สวรรค์รึปล่าว?” เขาอดไม่ได้ที่จะคร่ำครวญเมื่อเขามองไปรอบ ๆ
“ ที่นี่ไม่ใช่สวรรค์นายท่านนี่คือพื้นที่มิติของระบบ” เสียงที่ไพเราะและอ่อนโยนเข้าหูของเขา
ถังหยานหันไปทางต้นเสียงแต่กลับไม่พบใครเลย อารมณ์ของเขาเริ่มตึงเครียด “อะไรกันเนี่ย”
“สวัสดีค่ะนายท่านฉันคือผู้ดูแลระบบ” เสียงดังขึ้นอีกครั้ง
เมื่อมองไปรอบ ๆ ถังหยาน เห็นเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ลอยลงมาหาเขา
เธอลอยได้จริงๆเท้าของเธอลอยอยู่เหนือพื้น
ถังหยานตกใจและถอยกลับมาหนึ่งก้าว น้ำเสียงของเขาสั่นเล็กน้อยขณะที่เขาพูดว่า “เธอเป็นใครมนุษย์หรือผี? ตอนนี้เราอยู่ที่ไหน?”
เด็กหญิงตัวน้อยยิ้มอย่างสงบและพูดว่า “นายท่านฉันไม่ใช่มนุษย์หรือผีฉันคือเซเลียตัวละครเสมือนจริงที่สร้างขึ้นโดยระบบและฉันยังเป็นผู้ดูแลระบบของเรา ขณะนี้เราอยู่ในพื้นที่มิติที่แตกต่างของระบบ นี่เป็นพื้นที่เสมือนที่อยู่ในใจของคุณ “
“ในใจของฉัน?มิติที่แตกต่างของระบบ?เกิดอะไรขึ้น?” หลังจากยืนยันว่าเด็กหญิงตัวเล็กๆข้างหน้าเขานั้นไม่เป็นอันตราย อารมณ์ของถังหยานจึงค่อยสงบลงแต่เขาก็ยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
“ระบบได้เลือกคุณให้เป็นโฮสต์ใหม่หลังจากที่คุณเสียชีวิตมันก็จะค้นหาจิตวิญญาณของคุณและดึงมันกลับคืนสู่โลกวิญญาณของระบบนี้ และได้เลือกช่วงเวลาโดยการสุ่มเพื่อส่งคุณกลับไปคืนชีพ” เซเลีย อธิบาย
“จิตวิญญาณ!…ฟื้นคืนชีพ?” ถังหยาน ไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เขาได้ยิน นี่ต้องเป็นความฝันแน่ๆ
เขาเอื้อมมือออกมาและหยิกหน้าของเขาอย่างแรง ความรู้สึกเจ็บแปรบนั้นทำให้เขาเข้าใจว่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นต่อหน้าเขานั้นเป็นเรื่องจริง
“ตอนนี้คุณย้อนกลับไปในปี 2010 เพื่อให้แม่นยำยิ่งขึ้นคือ 26 เมษายน 2010” ซีเลียอธิบาย
26 เมษายน 2010!
ถังหยานรู้ว่าเซเลียพูดความจริง
ก่อนที่จะมาใน “พื้นที่เสมือนจริง” เขาได้ยินคำเยาะเย้ยและเขาก็สังเกตเห็นว่ามีธนูโค้งอยู่ข้างๆเขา
ความทรงจำในอดีตของเขาถูกปลุกขึ้นมา
ปี 2010 น่าจะเป็นปีแห่งการจบการศึกษาระดับมัธยมปลาย ส่วนวันที่ 26 เมษายนคือวันเกิดของเขา
ในฐานะนักเรียนมัธยมปลายผลการเรียนของเขาไม่ค่อยดีนัก
ดังนั้นการเข้าเรียนต่อในวิทยาลัยจึงเป็นปัญหา เมื่อเส้นทางปกติไปต่อไม่ได้แล้วเขาจึงตัดสินใจลองเส้นทางนักกีฬา
โรงเรียนของเขาได้โควต้า บาสเก็ตบอล วิ่ง กระโดดไกล และอื่น ๆ ในเวลานั้นเขาเป็นชายหนุ่มที่สูงเพียงห้าฟุตห้านิ้วซึ่งไม่เหมาะที่จะเป็นนักกีฬาตัวท๊อปได้ ในที่สุดเขาก็พบการยิงทนู
มันเป็นความโง่เง่าและไร้เดียงสามากที่เขาไม่เคยตระหนักถึงผลของการฝึกฝนที่จำเป็นสำหรับการยิงธนู ในขณะที่คนอื่นใช้เวลาหลายปีในการฝึกฝนพื้นฐานเขามีเวลาเพียงสามเดือน
ระหว่างการทดสอบเข้าเรียนต่อในวิทยาลัยพวกเขาจะต้องยิงธนู 24 ลูกที่ระยะ 30 เมตร ในบรรดาลูกศร 24 ลูกนั้นเขาพลาดไป 20 ลูกซึ่งทั้งหมดบินตรงออกนอกเป้าหมายไม่แม้แต่จะเฉียดเข้าไกล้ เขากลายเป็นตัวตลกของโรงเรียนไปตลอดกาล
นั่นเป็นวันเกิดที่มืดมนที่สุดในชีวิตของเขา
ลองนึกย้อนกลับไปอย่างถี่ถ้วนก่อนที่เขาจะเข้ามาในพื้นที่นี้ดูเหมือนว่าเขาเพิ่งจะยิงธนูดอกที่ห้า
เมื่อตระหนักถึงสถานการณ์ของเขาถังหยานก็อดรู้สึกตื่นเต้นไม่ได้ เนื่องจากเขาย้อนเวลากลับมาบางทีเขาอาจกอบกู้สถานการณ์และเปลี่ยนแปลงอนาคตของเขาได้
“เซเลียใช่ไหม” ถังหยานมองลงมาที่โลลิต้าน้อยข้างหน้าเขา
“ใช่แล้วนายท่าน.” ซีเลียพยักหน้าหางม้าทั้งสองของเธอสั่นไหว
“บอกการใช้งานระบบนี้ … และระบบคืออะไร” เขาถามอย่างคาดหวัง
“ระบบนี้สามารถอัญเชิญตัวละครประวัติศาสตร์และหลอมรวมกับตัวของนายท่านให้เป็นผู้แข็งแกร่งที่สุดในโลก”
“อัญเชิญบุคคลในประวัติศาสตร์?” ถังหยานกล่าว ร่องรอยแห่งความสงสัยกระพริบในดวงตาของเขา
“ ใช่” เซเลียพูดพลางโบกมือ
ทันใดนั้นอินเตอร์เฟซอิเล็กทรอนิกส์ปรากฏขึ้นต่อหน้าต่อตาของ ถังหยาน
อินเทอร์เฟซค่อนข้างคล้ายกับเกม RPG
เขาเห็นรายการชื่อซึ่งส่วนใหญ่เป็นสีเทามีเพียง เซี่ยงอวี่, หลี่กวง, เตียนอุย(เตียนเว่ย) และ หลู่จื้อเซิน เท่านั้นที่สดใส
“สิ่งนี้หมายความว่า?” ถังหยานถาม
“รายชื่อเหล่านี้คือบุคคลในประวัติศาตร์ที่สามารถเรียกใช้โดยระบบ ชื่อที่เป็นสีเทาจำเป็นต้องได้รับการปลดล็อคซึ่งสามารถทำได้เมื่อคุณมีคุณสมบัติตรงตามเงื่อนไข”
“ชื่อที่สว่างขึ้นแปลว่าปลดล็อคแล้ว สามารถเรียกใช้ได้เลย?” ถังหยานกล่าว เขากวาดสายตาไปที่สี่ชื่อและในที่สุดก็จับจ้องที่ของ หลี่กวง
เมื่อแตะที่ชื่อจะมีร่างอวตารปรากฎตัวเป็นชายสวมหมวกโลหะสีแดง ชุดเกราะสีแดงและเสื้อคลุมสีแดงคลุมอยู่ด้านหลัง
นี่คือแม่ทัพหลี่กวง หลี่กวงเป็นแม่ทัพแห่งราชวงศ์ฮั่นตะวันตก ผู้ได้รับสมญานามจากพวก ซฺงหนู ว่า แม่ทัพเหินหาว เขามีชื่อเสียงอย่างมากในสงครามกับพวกซงหนูชนเผ่าเร่ร่อนทางตอนเหนือของจีน เขาเป็นที่รู้จักในฐานะขุนศึกผู้ไร้เทียมทาน มีตำนานมากมายเกี่ยวกับหลี่กวงความสามรถอันโด่งดังที่สุดของเขาต้องยกให้เรื่องยิงธนูเป็นอันดับหนึ่ง
ในสมัยโบราณทหารใช้คันธนูใหญ่ดึงตรง การเปลี่ยนแปลงของแรงเป็นแบบหนึ่งต่อหนึ่งดังนั้นหากใครต้องการยิงธนูใส่หินจนทะลุคุณสามารถจินตนาการได้ว่าเขาต้องมีพลังมากแค่ไหน แน่นอนว่านี่ไม่ใช่จุดถังหยานสนใจ คำพูดที่เปล่งประกายภายในหัวของเขาเกี่ยวกับหลี่กวงคือ:
‘ยิงด้วยความแม่นยำและความแข็งแกร่งที่ยอดเยี่ยม’
ตำนานของการยิงใบหลิวจากร้อยก้าวยังตรึงในจิตใจของเขาทักษะการยิงของหลี่กวงได้รับการกล่าวขานว่าไม่มีใครเทียบได้ในโลกนี้ มีบันทึกว่าเขายิงศัตรูสองคนด้วยลูกศรเดียว
หากระบบนี้สามารถเปลี่ยนแปลงชีวิตของเขาได้จริงความสามารถของหลี่กวงจะดีที่สุดในการเริ่มต้น
“เซเลียฉันจะรับความสามารถของหลี่กวงโดยตรงหรือไม่?” ถังหยานถาม
โปรดอ่านสักนิด
หากเรื่อง กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยของผม มีผู้แชร์ไปยังเฟสบุ๊คเป็นจำนวนมาก จะพิจารณาเพิ่มตอนในแต่ละวัน
และยังมี นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์ อีกหลายเรื่องที่รอให้คุณอ่านที่ novelza.com
ENERGY
รอออออเลยยย